17 March 2007

VN resoluties heel/helemaal niet belangrijk

IRAK
Het Nederlandse kabinet steunde (verklaring) de illegale bezetting van Irak omdat Saddam Hoessein één resolutie van de VN aan zijn laars lapte, resolutie nr. 1441, die eiste dat Saddam Hoessein zijn massavernietigingswapens zou vernietigen - die niet bestonden. Ook baseert ze haar steun aan de illegale bezetting op het feit dat Saddam Hoessein "consequent" V.N. resoluties negeerde, wel 17 in ongeveer 30 jaar. Even voor de bezetting baseerde Nederland haar steun aan het Amerikaanse Irak-beleid omdat ze "een duidelijk bewijs" zag dat VS het conflict middels de VN wilde oplossen. En Ben Bot vond dat Saddam Hoessein in eigen land gelynched moest worden: "Berechting voor een internationaal Hof zou een verkeerd signaal geven." Een verkeerd signaal, voor wie of wat? Misschien zou een Internationaal Hof de hele bezetting wel eens tot een oorlogsmisdaad kunnen bestempelen?

IRAN
Iran doet niet aan VN resoluties die gaan over het stopzetten van de bouw van nucleaire reactors. En waarom zou ze, ze hebben volgens de internationale akkoorden het volste recht om kernenergie te maken. Niet alleen dat, vanaf 2003 verzoekt hierover Iran keer op keer overleg met de VS, maar die heeft dat tot nu toe geweigerd (omdat de plannen voor een inval in Iran al voor 9/11 klaarlagen). De resoluties dienen enkel de politieke 'vermoedens' van met name de VS, en alle andere partijen in de wereld die de controle over het Midden-Oosten graag in seculiere en judeo-christelijke dollarhanden ziet. En het niet navolgen van VN resoluties wordt wederom naar voren geschoven als geldige en onweerlegbare redenen voor sancties en erger.

Zo'n partij is bijvoorbeeld onze VVD. Arend-Jan Boekestijn, die ook stond te juichen bij de oorlogsmisdaden in Irak, ziet het als een noodzaak om Iran unilateraal en pre-emptive te bombarderen, wanneer economische sancties niets opleveren (economische sancties op Irak hebben een half miljoen Irakese kinderen de dood ingejaagd).
Boekestijn: "Indien Iran namelijk in het bezit van een kernwapen komt zal het geen enkele beheersing meer aan de dag leggen in het steunen van terrorisme." Hieruit blijkt duidelijk dat Boekestijn een gevaarlijke onbenul is, omdat Iran bondgenoot van de VS is in de strijd tegen tegen al-Qaida in Afghanistan. Ook noemde deze onbenul "militaire dreiging" een "diplomatiek middel". Een diplomatiek middel, dat door alle internationale akkoorden en conventies officieel wordt aangemerkt als 'Misdaad tegen de Vrede' en 'Misdaad tegen de Mensheid'. Misdaden, waarmee we de nazi's hebben veroordeeld in Neurenberg.

ISRAËL
VN resoluties die Israël naast zich neer heeft gelegd:

  • 1. General Assembly Resolution 181 (1947): the 1947 Partition plan of Palestine and the creation of Israel.
  • 2. General Assembly Resolution 194 (1947): Palestinian Refugees have the right to return to their homes in Israel.
  • 3. Resolution 106 (1955): condemns Israel for Gaza raid.
  • 4. Resolution 111 (1956): condemns Israel for raid on Syria that killed fifty-six people.
  • 5. Resolution 127 (1958): recommends Israel suspend its no-man’s zone’ in Jerusalem.
  • 6. Resolution 162 (1961): urges Israel to comply with UN decisions.
  • 7. Resolution 171 (1962): determines flagrant violations by Israel in its attack on Syria.
  • 8. Resolution 228 (1966): censures Israel for its attack on Samu in the West Bank, then under Jordanian control.
  • 9. Resolution 237 (1967): urges Israel to allow return of new 1967 Palestinian refugees.
  • 10. Resolution 242 (1967): Israel’s occupation of Palestine is Illegal.
  • 11. Resolution 248 (1968): condemns Israel for its massive attack on Karameh in Jordan.
  • 12. Resolution 250 (1968): calls on Israel to refrain from holding military parade in Jerusalem.
  • 13. Resolution 251 (1968): deeply deplores Israeli military parade in Jerusalem in defiance of Resolution 250.
  • 14. Resolution 252 (1968): declares invalid Israel’s acts to unify Jerusalem as Jewish capital.
  • 15. Resolution 256 (1968): condemns Israeli raids on Jordan as flagrant violation.
  • 16. Resolution 259 (1968): deplores Israel’s refusal to accept UN mission to probe occupation.
  • 17. Resolution 262 (1968): condemns Israel for attack on Beirut airport.
  • 18. Resolution 265 (1969): condemns Israel for air attacks for Salt in Jordan.
  • 19. Resolution 267 (1969): censures Israel for administrative acts to change the status of Jerusalem.
  • 20. Resolution 270 (1969): condemns Israel for air attacks on villages in southern Lebanon.
  • 21. Resolution 271 (1969): condemns Israel’s failure to obey UN resolutions on Jerusalem.
  • 22. Resolution 279 (1970): demands withdrawal of Israeli forces from Lebanon.
  • 23. Resolution 280 (1970): condemns Israeli’s attacks against Lebanon.
  • 24. Resolution 285 (1970): demands immediate Israeli withdrawal from Lebanon.
  • 25. Resolution 298 (1971): deplores Israel’s changing of the status of Jerusalem.
  • 26. Resolution 313 (1972): demands that Israel stop attacks against Lebanon.
  • 27. Resolution 316 (1972): condemns Israel for repeated attacks on Lebanon.
  • 28. Resolution 317 (1972): deplores Israel’s refusal to release.
  • 29. Resolution 332 (1973): condemns Israel’s repeated attacks against Lebanon.
  • 30. Resolution 337 (1973): condemns Israel for violating Lebanon’s sovereignty.
  • 31. Resolution 347 (1974): condemns Israeli attacks on Lebanon.
  • 32. General Assembly Resolution 3236 (1974): affirms the inalienable rights of the Palestinian people in Palestine to self-determination without external interference and to national independence and sovereignty.
  • 33. Resolution 425 (1978): calls on Israel to withdraw its forces from Lebanon.
  • 34. Resolution 427 (1978): calls on Israel to complete its withdrawal from Lebanon.
  • 35. Resolution 444 (1979): deplores Israel’s lack of cooperation with UN peacekeeping forces.
  • 36. Resolution 446 (1979): determines that Israeli settlements are a serious obstruction to peace and calls on Israel to abide by the Fourth Geneva Convention.
  • 37. Resolution 450 (1979): calls on Israel to stop attacking Lebanon.
  • 38. Resolution 452 (1979): calls on Israel to cease building settlements in occupied territories.
  • 39. Resolution 465 (1980): deplores Israel’s settlements and asks all member states not to assist its settlements program.
  • 40. Resolution 467 (1980): strongly deplores Israel’s military intervention in Lebanon.
  • 41. Resolution 468 (1980): calls on Israel to rescind illegal expulsions of two Palestinian mayors and a judge and to facilitate their return.
  • 42. Resolution 469 (1980): strongly deplores Israel’s failure to observe the council’s order not to deport Palestinians.
  • 43. Resolution 471 (1980): expresses deep concern at Israel’s failure to abide by the Fourth Geneva Convention.
  • 44. Resolution 476 (1980): reiterates that Israel’s claim to Jerusalem are null and void.
  • 45. Resolution 478 (1980): censures (Israel) in the strongest terms for its claim to Jerusalem in its Basic Law.
  • 46. Resolution 484 (1980): declares it imperative that Israel re-admit two deported Palestinian mayors.
  • 47. Resolution 487 (1981): strongly condemns Israel for its attack on Iraq’s nuclear facility.
  • 48. Resolution 497 (1981): decides that Israel’s annexation of Syria’s Golan Heights is null and void and demands that Israel rescinds its decision forthwith.
  • 49. Resolution 498 (1981): calls on Israel to withdraw from Lebanon.
  • 50. Resolution 501 (1982): calls on Israel to stop attacks against Lebanon and withdraw its troops.
  • 51. Resolution 509 (1982): demands that Israel withdraw its forces forthwith and unconditionally from Lebanon.
  • 52. Resolution 515 (1982): demands that Israel lift its siege of Beirut and allow food supplies to be brought in.
  • 53. Resolution 517 (1982): censures Israel for failing to obey UN resolutions and demands that Israel withdraw its forces from Lebanon.
  • 54. Resolution 518 (1982): demands that Israel cooperate fully with UN forces in Lebanon.
  • 55. Resolution 520 (1982): condemns Israel’s attack into West Beirut.
  • 56. Resolution 573 (1985): condemns Israel vigorously for bombing Tunisia in attack on PLO headquarters.
  • 57. Resolution 587 (1986): takes note of previous calls on Israel to withdraw its forces from Lebanon and urges all parties to withdraw.
  • 58. Resolution 592 (1986): strongly deplores the killing of Palestinian students at Bir Zeit University by Israeli troops.
  • 59. Resolution 605 (1987): strongly deplores Israel’s policies and practices denying the human rights of Palestinians.
  • 60. Resolution 607 (1988): calls on Israel not to deport Palestinians and strongly requests it to abide by the Fourth Geneva Convention.
  • 61. Resolution 608 (1988): deeply regrets that Israel has defied the United Nations and deported Palestinian civilians.
  • 62. Resolution 636 (1989): deeply regrets Israeli deportation of Palestinian civilians.
  • 63. Resolution 641 (1989): deplores Israel’s continuing deportation of Palestinians.
  • 64. Resolution 672 (1990): condemns Israel for violence against Palestinians at the Haram Al-Sharif/Temple Mount.
  • 65. Resolution 673 (1990): deplores Israel’s refusal to cooperate with the United Nations.
  • 66. Resolution 681 (1990): deplores Israel’s resumption of the deportation of Palestinians.
  • 67. Resolution 694 (1991): deplores Israel’s deportation of Palestinians and calls on it to ensure their safe and immediate return.
  • 68. Resolution 726 (1992): strongly condemns Israel’s deportation of Palestinians.
  • 69. Resolution 799 (1992): strongly condemns Israel’s deportation of 413 Palestinians and calls for their immediate return.
  • 70. Resolution 1397 (2002): affirms a vision of a region where two states, Israel and Palestine, live side by side within secure and recognized borders.
  • 71. General Assembly Resolution ES-10/15 (2004): declares the wall built inside the occupied territories as contrary to international law and asks Israel to demolish it.

    En dan heb ik het nog niet eens over Israël's illegale kernwapenarsenaal dat helemaal okee is. Boekestijn geeft ineens niet thuis, wanneer ik hem wijs op de gedragingen van Israël. D'66 heeft het te druk. Guido van Leemput, fractiemedewerker van de SP, wist me te vertellen dat "Israël in de Nederlandse politiek zowat heilig" is. En de rest, ook door mij betaalde volksvertegenwoordigers, slaapt rustig door.

    En zo hobbelt de Nederlandse hypocrisie o.l.v. Balkenende IV voort. Zolang er niet een politieke partij het lef heeft om sancties en/of bombardementen op Israël te suggereren, stem ik niet meer. Ik doe er niet meer aan mee.
  • 4 comments:

    1. "ISRAËL
      VN resoluties die Israël naast zich neer heeft gelegd:


      1. General Assembly Resolution 181 (1947): the 1947 Partition plan of Palestine and the creation of Israel."

      Waar haal je de nonsens toch vandaan, je weet echt niet waarover je het hebt.
      Lees (o.a.): http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/History/partition.html

      De integrale resolutie, met voor- en tegenstemmers en onthoudingen:
      http://www.yale.edu/lawweb/avalon/un/res181.htm

      ReplyDelete
    2. Inderdaad, "The Israeli government, while insisting on Resolution 181 as legal basis for founding its state, has rejected all other UN resolutions as non-binding." Alleen 20 dagen na de resolutie begon Israël met het innemen van land van de Palestijnen die buiten de VN resolutie lagen, dus is het evident dat Israël de resolutie niet heeft nageleefd. En de jewishvirtuallibrary.org is wel de meest onbetrouwbare bron die je kunt raadplegen.

      ReplyDelete
    3. Jewish Virtual Library is een eerste klas bron, slechts 'onbetrouwbaar' voor mensen die alles wat joods of Israelisch is menen te moeten wantrouwen vanuit hun eigen vooringenomenheden. Maar goed, daar gaat het nu natuurlijk niet om, je eigen lagere school onderwijzer had je precies hetzelfde kunnen vertellen.

      Wat je beweert is leugenachtig: de Palestijnse joden hebben gedaan wat jij vindt dat eenieder moet doen: ze hebben de resolutie aanvaard en nageleefd. Het zijn de Arabieren geweest die hem naast zich neerlegden en de aanval openden, teneinde een ethnische schoonmaak te beginnen. Dat ze dat niet is gelukt -integendeel, na afloop waren ze slechter af dan wanneer ze de resolutie zouden hebben aanvaard- zit de hele Arabische wereld nog steeds dwars; een mix van gekrenkt eergevoel en religieus verankerd racisme.

      Waar het om gaat, Sonja, is, naast de selectiviteit van je verontwaardiging in het algemeen, in het bijzonder om de meelijwekkende stommiteit van nota bene de cruciale resolutie, waarop het hele bestaan van Israel is gestoeld, onder te brengen bij je rijtje resoluties die Israel zou hebben geschonden.
      Zoals zo vaak is de waarheid net andersom als jij hem ziet. Zou je de vraag durven beantwoorden hoe je over het afwijzen van resolutie 181 door de Arabieren denkt? Niet dat het mij zo interesseert, maar omdat het jezelf zou moeten interesseren.

      ReplyDelete
    4. Bedankt voor je bijdrage Henk, hij is grappig, vooral dat: "waar het om gaat".

      ReplyDelete