Christenen voor Israël's jaarlijkse bemoediging van de bezetting

be·moe·di·gen -moedigde, h -moedigd moed inspreken

In november gaan de extremisten van Christenen voor Israël weer op 'tulpentour'. In een busje met de tekst "Jullie vrienden uit Nederland" doorkruisen ze Israël, maar ook "de Bijbelse gebieden", een schuilnaam voor de bezette Westelijke Jordaanoever. De bedoeling is om de bezetters een hart onder de riem te steken, of zoals zij zelf stellen: te "bemoedigen".

Niet alleen de cowboys aka kolonisten in de "Wilde -West-Bank" en de Golanhoogten worden bedankt voor hun mensenrechtenschendingen en andere criminele activiteiten, maar ook het Israëlische leger wordt moed ingesproken. Ik neem aan de "moed" om de trekker over te halen tijdens bijvoorbeeld het prijsschieten op kinderen aan de grens met Gaza, of bijvoorbeeld de "moed" te houden in de dagelijkse en doelloze treiterijen en vernederingen van Palestijnen bij een van de checkpoints op de Westoever.



"Commandanten in het leger krijgen soms een traan in hun ogen als we vertellen dat we solidair zijn met Israël en komen omdat wij hen willen zegenen. Bemoedigen tijdens de bezoeken, is een belangrijk onderdeel van de tocht." (Dick Schutte)

2009: de bemoedigers uit Nederland worden verwelkomd bij de ingang van het Arabieren-reine ghetto Immanuel op de Westelijke Jordaanoever.

Pee Koelewijn, research-medewerker bij de EO en hoofdredacteur van het maandblad 'Christenen voor Israël Aktueel', deelt tulpenbollen uit aan het IDF, 2000. Vlak na de moord op premier Yitzhak Rabin door een orthodoxe jood tijdens een vredesdemonstratie liet Koelewijn in zijn blad door de CvI-huisextremiste Wiesje de Lange schrijven dat Rabin een "landverrader" was.

IDF-soldaten planten de 'bemoedigingstulpen'.