Paul Andersson Toussaint en zijn 'feiten'

'Dit is de Dag' van de EO op Radio 1 interviewt journalist Paul Andersson Toussaint over "de constante bedreiging door Amsterdamse Marokkanen" van joden:

Wat heeft u zelf gemerkt van antisemitisme?

Nou, eh, ik heb enkele jaren geleden een verhaal gehoord van twee orthodoxe joden in de Pijp...

Nota bene, deze meneer doet al jaren onderzoek naar en onder Marokkanen in Amsterdam. Betrouwbaar?

Toussaint geeft als belangrijkste bewijs voor zijn bevindingen: "de verhalen die ik gehoord heb". Toch meent hij "onderzoek" te hebben gedaan. Als grootste problemen noemt hij:
- "in het verleden zijn joden daar met steentjes... stenen bekogeld - die verkleinwoorden moeten we ook eens van af."
- "ze zijn bang om belaagd, uitgescholden te worden"
- het "gebied" waarin "heel veel Marokkaanse jongens wonen die eh... joden niet erg leuk vinden, om het maar eens zachtjes uit te drukken."

De aanleiding van het interview is de "schuilsynagoge" in De Baarsjes, een synagoge voor een gemeenschap van 30-40 orthodoxe joden. Op de deur staat niet vermeld dat het een synagoge is, zodat de bezoekers in het geheim kunnen samenkomen zonder dat "de Marokkanen" dat weten.

Een oplossing voor het antisemitisme van Marokkaanse jongeren die Toussaint in het programma oppert is dat Marokkanen Auschwitz zouden moeten bezoeken. Om te zien dat Marokkanen eigenlijk nazi's zijn?

Voorbij de angstproganda is het goed om de Racisme Monitor van de Anne Frank Stichting erbij te halen, die elk jaar racistisch geweld in kaart brengt:

Racistisch geweld naar ‘etnische richting’:

Antisemitisch
2006: 35
2007: 21
2008: 14

Anti-islam
2006: 62
2007: 82
2008: 89

Uit de cijfers kun je o.a. concluderen dat een 'schuilmoskee' in Nederland harder nodig is dan een "schuilsynagoge".

Etniciteit daders

Toussaint meende op de radio ook: "Ik heb nog nooit gehoord dat ze door Hollanders belaagd of besprongen werden", en wederom: "Dit zijn wel de verhalen die ik gehoord heb..."

De Anne Frank Stichting publiceerde echter:

"Racistisch geweld kan door zowel autochtonen als ook door allochtonen worden gepleegd. In de inventarisatie over 2007 was in 103 gevallen voldoende informatie voorhanden om de autochtone dan wel allochtone identiteit van de (vermoedelijke) daders te kunnen benoemen: in 86 gevallen waren de daders autochtonen en in 17 gevallen allochtonen. Vorig jaar ging het in 93 gevallen om autochtoon daderschap en in 26 gevallen om allochtoon daderschap. Bij het antisemitische geweld vonden wij in 3 voorvallen een allochtoon daderschap."

De interviewer merkte logischerwijs op dat Marokkanen ook, net zo, worden gediscrimineerd en gestigmatiseerd, omdat ze Marokkanen en moslim zijn. Toussaint stemt in, maar stelt dat die stigmatisering niet uit racistische overwegingen gebeurt, maar omdat dat "gebaseerd is op feiten, dat is iets anders hè". "Feiten" die hij heeft geconstateerd op basis van (jaren geleden) horen zeggen? Even later meldt hij dat hij geen cijfers heeft, maar "ik heb er wel met het CIDI over gesproken".

Feiten, bronnen of angstpropaganda

Paul Andersson Toussaint schreef een boek over de generatie van vooral jonge Marokkanen in Nederland: 'Staatssecretaris of seriecrimineel'. Daarin staat:

"Van alle Marokkaanse jongens onder de 24 jaar in Amsterdam heeft 70 procent ‘antecedenten’. Dit zijn geen officiële cijfers, ze komen van een anonieme bron die zeer goede contacten heeft met de politie."

Antecedenten? Elise Friedman van het genoemde pro-Israël propaganda-instituut stapelt er nog wat vaagheden bovenop. Dat bijvoorbeeld een joodse tennisclub, en joodse scholen e.d. "beveiligd moeten worden". Maar die "beveiliging" (met wapens) betreft een particulier initiatief van de joodse gemeenschap, omdat de overheid beveiliging niet nodig acht, aangezien er geen sprake is van bedreiging (waarop aanvragen worden afgewezen). Ook stelt Friedman dat joden geen incidenten melden "omdat ze er aan gewend zijn". Dat is dezelfde tactiek als bijvoorbeeld beweren dat vrouwen hoofddoeken dragen omdat ze daartoe door hun man of vader worden gedwongen. Zolang 'de dader' of 'de vijand' onzichtbaar, ontelbaar en onnaspeurbaar is kun je allerlei ideeën de wereld in helpen die een vals of vervormd beeld geven van de werkelijkheid. Met filosemitische zendtijd (EO), publicisten als Toussaint, en natuurlijk het CIDI, is dat een peuleschil.

Antisemitisme, racisme en etnicisme is een abject fenomeen van alle eeuwen en en komt voor bij alle bevolkingsgroepen. Angstpropaganda zoals die van Toussaint en Friedman helpt daartegen niet. Integendeel, het biedt een vruchtbare grond.

Bronnen:
Radio 1
http://www.annefrank.org/ond_upload/Downloads/RacistischGeweld2008.pdf
http://www.annefrank.org/ond_upload/Downloads/Monitor2008-8.pdf