Eva Ludemann van DePers heeft dat fatsoen, zo blijkt een dag later, niet. Het verschil tussen mij en mevrouw Ludemann is dat zij betaald wordt voor haar werk, en ik als blogger niet. In de wetenschappelijke wereld zou haar artikel direct als plagiaat gediskwalificeerd worden, met de nodige consequenties. Zij heeft immers de informatie in mijn weblog gebruikt zonder bronvermelding, dus alsof zij zelf het veldwerk heeft verricht - bezoldigd.
Het spreekt natuurlijk voor zich dat Ludemann niet álle informatie van mijn weblog over heeft genomen, zoals wat de Israëlische leger-fans werkelijk motiveert. En zij daarover ook geen kritische vragen stelt. Het moet wel gezellig blijven natuurlijk, en niet moeilijk doen over eventueel christelijk antisemitisme.
Kees en Ineke van Pelt op IDF basis Bat Zap bij Ramla, Israël 2009.
"Niet verboden"?
Mevrouw Ludemann schrijft in een kopje dat het "Niet verboden" is wat Kees van Pelt doet. Maar onder dat kopje lezen we daar niets over. Dus waarom zuigt Ludemann dat uit haar duim, wanneer wat Van Pelt doet nog nooit is getoetst aan bijvoorbeeld de Rijkswet op het Nederlanderschap of de Wet internationale misdrijven. Een verbod lijkt logisch, wanneer een ambtenaar in dienst van het ministerie van Veiligheid en Justitie (sic) niet in het leger mag dienen van een staat die oorlogsmisdaden pleegt en meer VN-resoluties tegen zich heeft dan alle andere lander ter wereld bij elkaar. En het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag, het hoogste rechtsorgaan ter wereld, alle lidstaten heeft opgeroepen om alles in het werk te stellen om te voorkomen dat zij Israël assisteren in de bezetting van de Palestijnen en bij het schenden van hun rechten. Die informatie lezen we niet bij Eva Ludemann, die de lezer zonder onderbouwing op de mouw spelt dat het simpelweg niet verboden is wat Van Pelt doet.
Na mijn bericht uit december 2009, over Marjolein Hak (CDA), zonder twijfel door Ludemann ook bij mij 'opgepikt', heb ik zowel het ministerie van Buitenlandse Zaken als de gemeente van raadslid Hak, Werkendam, de vraag voorgelegd of een volksvertegenwoordiger zich zomaar in het uniform van een omstreden leger een ander land mag assisteren bij haar militaire operaties. Tíjdens een militaire operatie (Libanon). Van beiden nooit een antwoord gekregen. Dat zegt mij genoeg.
De vraag is natuurlijk wat er gebeurt wanneer een Nederlandse volksvertegenwoordiger of ambtenaar, bijvoorbeeld het Iraanse leger assisteert, in een Iraans uniform, en er daarvoor in Nederland een stichting bestaat die dat mogelijk maakt. Of die ook belastingvoordeel krijgt van de Nederlandse overheid. En diens voorzitter tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau wordt geslagen.
Lees ook op dit weblog: Eva Ludemann en "de bruine schandvlek op de Duitse ziel"
No comments:
Post a Comment