Nederland en oorlogsmisdadigers, toen en nu

Ook na de oorlog beschermden wij jodenjagers tegen veroordeling, zo blijkt uit een bericht in het Parool. De BNV, voorloper van de BVD, hielp crimineel en "Amsterdams grootste oorlogsmisdadiger", Dries Riphagen aka 'Al Capone', in februari 1946 Nederland ontvluchten. Het korte bericht in het Parool lijkt een avontuurlijk jongensboek, en handelt over een lijkkist en een omgebouwde fiets, maar de meest essentiele vraag ontbreekt: waarom deed de geheime dienst dat?



Wat we niet in de krant lezen is waaróm Riphagen een oorlogsmisdadiger was, behalve dat de term "jodenjager" in de titel staat. Hier kunnen we de details lezen.

Uiteindelijk kwam hij terug naar Europa, maar hij heeft voor zijn daden tijdens de oorlog nooit verantwoordelijkheid af hoeven te leggen. In 1973 is hij in Montreaux aan kanker gestorven. Financiële problemen heeft hij nooit meer gehad. Dat was geen wonder. Hij heeft zonder problemen zijn oorlogsbuit uit de banken van België en Zwitserland kunnen halen.

Terwijl Ans van Dijk de kogel kreeg, mocht haar directe baas met zijn flonkerende buit ontsnappen. En hij was niet de enige die er met het leven van afkwam. Lages en Aus der Fünten, beide verantwoordelijk voor het wegvoeren van de Joden, ontsnapten aan het vuurpeloton. Lages kreeg in 1966 gratie uit gezondheidsoverwegingen en Aus der Fünten kwam in 1989 vrij na 44 jaar gevangenschap. Hun hoge rang had hun de doodstraf bespaard. Wat betreft de ambtenaren en politiemensen die betrokken waren bij het wegvoeren van de joodse bevolking kan gezegd worden dat ze bijna allemaal op hun plaats bleven na de oorlog. Van de zuiveringen binnen het ambtenarenapparaat en de politie is bijna niets terechtgekomen. Zelfs de personen die wel werden aangepakt zaten al snel weer op hun oude vertrouwde plaats. Van gerechtigheid was in dit hoofdstuk van de geschiedenis absoluut geen sprake.

Maar dat vond de krant blijkbaar niet interessant genoeg om ook iets over te vermelden. Het Parool:

Bekend was al dat het BNV Riphagen na de oorlog in de gelegenheid heeft gesteld te vluchten: hij hoefde niet de cel in, maar kreeghuisarrest bij [BNV-agent] Frits Kerkhoven en kon dus zo de benen nemen. Onbekend was dat het BNV Riphagen ook nog actief heeft geholpen bij zijn vlucht.
(...)
In Spanje werd hij opnieuw door Frits Kerkhoven ontzet: de BNV-rechercheur bracht hem kleding en schoenen. 'In de hakken van die schoenen had Kerkhoven diamantjes verstopt die mijn vader bij hem had achtergelaten. Met die diamantjes heeft mijn vader zich op de een of andere manier vrijgekocht,' aldus Rob Riphagen.

Na Spanje reisde Riphage naar het Argentinië van de nazi-vriendelijke dictator Juan Perón, zoals vele andere nazi's op de vlucht, geholpen door onder meer Evita Perón zelf, en het Vaticaan, via de zogeheten Rattenlinien. In Argentinië bestonden voor de oorlog al Duitse gemeenschappen waar je de vlag met de swastika overal kon zien hangen. In Laatste tango in Bariloche schrijft René Zwaap over dit 'Beieren aan de voet van de Andes', en wat onze koninklijke familie (i.h.b. prins Bernard) daar te zoeken had, en nog steeds heeft.

Het is een vreemd bericht in het Parool. Eerst lezen we dat agent van de BNV Frits Kerkhoven Riphage hielp de grens over te komen, en later nog eens helemaal naar Spanje reisde om Riphage wederom te helpen. En waarom? Maar vervolgens luidt de op een na laatste zin: "Onbekend was dat het BNV Riphagen ook nog actief heeft geholpen bij zijn vlucht." Nee, dat is niet onbekend, want dat hebben we net kunnen lezen.

Eind jaren vijftig volgt Riphagen zijn (inmiddels) nazi-vriend Juan Perón naar Europa waar hij begin jaren zeventig overlijdt in een Zwitserse kliniek. In de tussentijd heeft hij zijn fortuin, afgenomen van joden, naar Argentinië weten te verschepen. Hij heeft nog nooit de binnenkant van een rechtbank gezien.

De Nederlandse overheid heeft zich nooit expliciet verontschuldigd voor haar assistentie aan de holocaust. Pas zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog publiceerde alleen de Nederlandse Spoorwegen het volgende bericht:

'NS heeft op 29 september 2005 publiekelijk gesproken over de rol die zij heeft gespeeld in de Tweede Wereldoorlog. President-directeur Aad Veenman sprak tijdens een bijeenkomst op station Muiderpoort in Amsterdam. In dat kader bood hij de Joodse gemeenschap en andere betrokken groepen verontschuldigingen aan voor het verlenen van medewerking door NS aan de deportaties uit Nederland.'

De NS kreeg Fl 4,80 voor iedere naar Westerbork getransporteerde joodse Nederlander, van waaruit hij/zij verder gedeporteerd werd naar de vernietigingskampen. De NS verzorgde voor meer dan 100.000 joodse Nederlandse deze enkele reis en streek zodoende bijna een half miljoen gulden op.

Nederland liet SS’er Jan Olij met rust in Argentinië

Dat zijn geen spannende jongensverhalen met sensationele ontsnappingen. En wanneer u denkt 'ja maar dat is alweer zo lang geleden', dan vergist u zich. In 2009 publiceerde Arnold Karskens in DePers 'Nederland liet SS’er Jan Olij met rust in Argentinië': "Nederlandse diplomaten waren al begin jaren vijftig op de hoogte van de verblijfplaats van de voortvluchtige SS’er Jan Olij." Net als Riphagen wist hij via Spanje naar Argentinië te vluchten.

Jan Olij is vaker ontkomen aan arrestatie. Toen hij in 1958 korte tijd in de West-Duitse stad Recklinghausen verbleef, meldden oud-verzetsman Harry Tromp en journalist Han Lammers dat bij de Amsterdamse politie. Ook toen werd niet ingegrepen. Olij stierf op 8 mei 1996 in Buenos Aires.

Daarna volgen meer voorbeelden van de Nederlandse traditionele 'laksheid' in het opsporen en berechten van oorlogsmisdadigers.



'Dutch authorities' hielpen Ami Ayalon ontkomen

Op mijn oude website schreef ik over de van marteling verdachte Israëli, het voormalige hoofd van Shin Beth (binnenlandse veiligheidsdienst) Ami Ayalon, het volgende:

Yedioth Ahronot (de Israëlische krant Ynet News) meldt:

"Word of the attorney's request reached officials in Jerusalem, who immediately contacted Dutch authorities to make certain Ayalon would not be arrested. Due to Holland's speedy and positive response to Israel's plea, the possibility of spiriting Ayalon out of the country immediately, as was the case with Minister Shaul Mofaz's visit to London, was not considered."

Gisteren berichtte Alex Burghoorn in de Volkskrant:

"De aanhouding van Ayalon is in mei door Israël voorkomen na ‘discreet overleg’ met Nederland via diplomatieke kanalen, heeft de Israëlische krant Yedioth Ahronot dinsdag gemeld. Een Israëlische regeringsfunctionaris heeft die lezing aan de Volkskrant bevestigd. Zowel de juridische als diplomatieke afdelingen van de ministeries van Buitenlandse Zaken hebben volgens Israël contact met elkaar gehad."

Is Alex Burghoorn een journalist?

Antwoord: ja en nee.
Ja, omdat Burghoorn voor de Volkskrant een telefoontje heeft gepleegd naar de Israëlische regering.
Nee, omdat het hem blijkbaar geen moer interesseert (niet "boeiend" genoeg?) welke "Dutch authorities" er, na 'een telefoontje' uit Israël, voor hebben gezorgd dat een verdachte van marteling en 'persona non grata' Nederland zonder consquenties heeft kunnen bezoeken, en weer heeft kunnen ontvluchten.

Wanneer er iets een journalist zou moeten prikkelen is het wel het feit dat er "Dutch authorities" blijken te bestaan, die voor een buitenlandse bezettinsmacht, die VN-resoluties aan zijn laars lapt en mensenrechten schendt, meteen in de houding springen en opdrachten uitvoeren, zelfs wanneer dit onze democratische rechtstaat ondermijnt. Maar dat prikkelt Alex Burghoorn niet. Nee, de Alex Burghoornen op deze wereld snurken verder.

Het bezoek in mei van de voormalige Shin Bet-leider was overigens aan de volgens Haaretz "pro-zionistische lobby-groep" het CIDI, voor een conferentie* waar o.a. minister Maxime Verhagen ook aan deelnam.

*) Ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van Israel organiseerde CIDI op 18 mei 2008 in het Hilton Hotel in Amsterdam een internationaal symposium met als onderwerp “60 years Israel, dreams and reality”. De ochtend van het symposium werd gevuld door toespraken van de Minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen, de Amerikaanse Midden-Oosten bemiddelaar Dennis Ross, de Israelische minister en oud Shin Bet – chef Ami Ayalon en de hoofdredacteur van de Duitse Krant Die Zeit dr. Josef Joffe.
Na de lunch vond er een paneldiscussie plaats met VVD-Kamerlid Hans van Baalen, professor aan de Vrije Universiteit van Amsterdam Mient Jan Faber, Midden-Oosten commentator Bertus Hendriks en de Arabist professor Hans Jansen. De discussieleider was oud voorzitter van de Tweede Kamer, Frans Weisglas.

Lees over deze tot op heden onopgeloste zaak ook:
» De Standaard: Nederland laat verdachte Israëlische minister ontglippen
(dat is een eufemisme voor: Nederland helpt verdachte Israëlische minister ontsnappen aan rechtsgang)
» Electronic Intifada: Dutch authorities let Israel get away with torture

Ondanks het arrestatiebevel kan Ayalon, die zich tegenwoordig vreemd genoeg als 'vredesduif' profileert, nog steeds vrij door Europa reizen: Ami Ayalon: no arrest in London