Is Ronny Naftaniël straks ook een 'verachtelijk joodje'?

Voor eenieder die op Twitter Ronny Naftaniël's oordeel wil weten over de uitlatingen over de "verachtelijke joodjes" die Gidi Markuszower uit het joodse leven wil verbannen, plakt Naftaniël steeds dezelfde zin: "Mensen de mond willen snoeren waarmee je het oneens bent is ondemocratisch. Triest en onbegrijpelijk." Hoe ironisch!

Ik denk dat het bij Naftaniël begint te dagen dat hij, als PvdA'er, ook een slachtoffer van Markuszower en zijn Wilders-extremisten kan worden. Als hij straks zelf een van de genoemde "verachtelijke joodjes" blijkt te zijn. Altijd heeft hij zijn eigen extremisten de hand boven het hoofd gehouden. Zoals de Arabierenhater Wim Kortenoeven, die van het extremistische Christenen voor Israël kwam, nu al 10 jaar voor het CIDI pro-Israël en anti-islam propaganda bedrijft, en zich kort geleden net als Markuszower heeft aangesloten bij de racisten van de PVV. Want Naftaniël's vijand is ook Kortenoeven's vijand. Maar nu is er een kans dat deze pro-Israël lobby zich met hun racistische denkbeelden ook tegen hem keren.



Aimé Césaire (1913-2008) schreef in zijn 'Discours sur le colonialisme' (1950) over deze vorm van ultieme "barbarij":

First we must study how colonization works to decivilize the colonizer, to brutalize him in the true sense of the word, to degrade him, to awaken him to buried instincts, to covetousness, violence, race hatred, and moral relativism; and we must show that each time a head is cut off or an eye put out in Vietnam and in France they accept the fact, each time a little girl is raped and in France they accept the fact, each time a Madagascan is tortured and in France they accept the fact, civilization acquires another dead weight, a universal regression takes place, a gangrene sets in, a center of infection begins to spread; and that at the end of all these treaties that have been violated, all these lies that have been propagated, all these punitive expeditions that have been tolerated, all these prisoners who have been tied up and "interrogated, all these patriots who have been tortured, at the end of all the racial pride that has been encouraged, all the boastfulness that has been displayed, a poison has been instilled into the veins of Europe and, slowly but surely, the continent proceeds toward savagery.

And then one fine day the bourgeoisie is awakened by a terrific boomerang effect: the gestapos are busy, the prisons fill up, the torturers standing around the racks invent, refine, discuss.

People are surprised, they become indignant. They say: "How strange! But never mind - it's Nazism, it will pass!" And they wait, and they hope; and they hide the truth from themselves, that it is barbarism, the supreme barbarism, the crowning barbarism that sums up the daily barbarisms; that it is Nazism, yes, but that before they were its victims, they were its accomplices; that they tolerated that Nazism before it was inflicted on them, that they absolved it, shut their eyes to it, legitimized it, because, until then, it had been applied only to non-European peoples; that they have cultivated that Nazism, that they are responsible for it, and that before engulfing the whole edifice of Western, Christian civilization in its reddened waters, it oozes, seeps and trickles from every crack.