Nederlandse kranten verzwijgen serieuze eisen Kwartet

Gisteren eiste het Midden-Oosten 'Kwartet' dat Israël de uitbreiding van de nederzettingen en de bouw van huizen voor joden in Oost-Jeruzalem moest "bevriezen", oftewel uitstellen. En tot wanneer had men in gedachten? Vandaag zegt Israël dat toe - hoewel (nog) niet officieel. Wat de Nederlandse kranten consequent verzwijgen is dat het Kwartet eiste dat "de bezetting die begon in 1967" beëindigd moet worden. In plaats daarvan houden ze de lezer een plaatje voor over een (tijdelijke) bouwstop.

Wat de kranten ook verzwijgen is dat Netanjahu heeft aangekondigd om gewoon door te gaan met de bouw van de nederzettingen, maar dat er alleen een 'don't ask, don't tell'-beleid gaat worden gevoerd, en dat wil dus zeggen: dóórbouwen, maar dan stiekem.

"Everyone has to move, run and grab as many hilltops as they can to enlarge the settlements, because everything we take now will stay ours."
(Ariel Sharon, 1998)

Het Kwartet heeft de partijen twee jaar gegeven om tot een onderhandelde vrede te komen, en een "onafhankelijke, democratische en levensvatbare Palestijnse staat". Roos de Fraine reageert op stopdebezetting.nl:

Een "oplossing binnen de twee jaar" is larie en apenkool. Het is alles behalve een "krachtig signaal" en qua timing is het ook een flop.

Israël heeft al 43 jaar de tijd gehad om een onderhandelde oplossing op basis van de grenzen van 1967 te aanvaarden. 43 jaar tijdens dewelke Israël het ene voldongen feit van nieuwe settlements na het andere opeenstapelde!

De timing, 2 jaar, is veeeeeeeeel te lang, twee jaar waarin Israël die voldongen-feitpolitiek* rustig verder kan zetten.... Tot heel de Palestijnse gebieden ingepalmd zullen worden...

Het 'Quartet' blonk weeral eens niet uit in een  krachtdadig beleid die een volgens hen "van fundamenteel belang voor de beide partijen, voor alle landen in de regio en voor de internationale gemeenschap" Palestijnse staat mogelijk had gemaakt!

*) Voldongen-feitpolitiek: zie 'facts on the ground policy'



"Israel's strategic essence: more land, fewer Arabs"

The Guardian (7 november 2007): Facts on the ground

Israel's policy of creating "facts on the ground" in the Occupied Territories since 1967 has often been based on the assumption that should the state eventually be forced into some kind of negotiated "compromise", the more land that has already been colonised then the more crumbs there are to toss from the table. The policy also exemplifies Israel's strategic essence: more land, fewer Arabs.

Foreign Policy in Focus (16 januari 2009): Noam Chomsky: Undermining Gaza

To get back to the question of motivation, [Israel has] sufficient military control over the West Bank to terrorize the population into passivity. Now that control is enhanced by the collaborationist forces that the U.S., Jordan, and Egypt have trained in order to subdue the population. In fact if you take a look at the press the last couple of weeks, if there's a demonstration in the West Bank in support of Gaza, the Fatah security forces crush it. That's what they're there for. Fatah by now is more or less functioning as Israel's police force in the West Bank. But the West Bank is only part of the occupied Palestinian territories. The other part is Gaza, and no one doubts that they form a unit. And there still is resistance in Gaza, those rockets. So yes, they want to stamp that out too, then there will be no resistance at all and they can continue to do what they want to do without interference, meanwhile delaying diplomacy as much as possible and "building the facts" the way they want to. Again this goes back to the origins of Zionism. It varies of course depending on circumstances, but the fundamental policy is the same and perfectly understandable. If you want to take over a country where the population doesn't want you, I mean, how else can you do it? How was this country conquered?

Common Dreams (22 februari 2010): Facts On the Ground