Israël blokkeert Gazaanse hulpgoederen voor Haiti

U heeft het niet kunnen missen de afgelopen dagen, de jubelberichten in de media over de Israëlische hulp aan Haiti. Natuurlijk wordt daarbij verzwegen dat Israël hulp weigert aan en blokkeert voor Gaza, bij (vermeende) natuurrampen (zoals overstromingen) en rampen die "de Joodse staat" zelf veroorzaakt. Tijdens de laatste 'ramp', Cast Lead genoemd, schoot Israël zelfs op ambulances en hulpverleners neer. Maar die context zullen we in onze kranten niet lezen. Ook wordt verzwegen in onze zelfbenoemde "kwaliteitspers" dat de Gazanen, hoe arm ze ook zijn, geld en goederen voor Haiti inzamelen. Zelfs in Israël doen de kranten het beter. Haaretz bericht:

Palestinians in Gaza are offering donations and financial support for the victims of Haiti's earthquake at the Gaza Strip's Red Cross headquarters, according to the Palestinian news agency Ma'an.

Ma'an reported that Gazan families are offering money and goods, such as blankets and food and milk for children. However the Red Cross was only able to accept financial donations, as transferring goods out of Gaza is impossible due to the blockade, said Jamal al-Khudari, head of the Committee to Break the Siege.

Ironisch is, ook weer een verzwegen context, dat Israël meer dan 3 miljard dollar per jaar aan financiële "hulp" (aid) krijgt van de VS. En dat is nog afgezien de militaire "hulp". En dat terwijl Israël volgens de World Bank behoort tot de top vijftig van rijkste landen ter wereld (op nr. 31). Dus de 'gulle gift' van Israël is in werkelijk helemaal niet zo gul aangezien het geen sigaar uit eigen doos is.

Ook wordt verzwegen in onze pro-Israël media dat China nog voor Israël hulp bood aan Haiti, met een reddingsteam en 1 miljoen dollar . Toch is er vreemd genoeg geen Haitiaans kind geboren dat 'China' werd genoemd.
Natuurlijk deed de NOS meteen verslag vanuit de Israëlische tent, en niet uit de Chinese tent, of tenten van andere nationaliteiten. Misschien waren de hapjes en drankjes weer gratis voor de leden van de buitenlandse pers, net als tijdens Cast Lead aan de grens met Gaza, toen Israël geen pottekijkers wilde bij het bloedbad dat ze aanrichtte. Bij het tijdschrift Joods Actueel slaat de hypocrisiemeter op hol met het bericht: Israëlische hulpteams in Haïti een voorbeeld voor de wereld.

De Pavlov-reactie van de bekende filosemitische bloggertjes was natuurlijk voorspelbaar: de (rijke) Arabische landen zouden helemaal geen hulp geven. Maar ook in De Pers liegt Eva Ludeman, die wanneer het om Israël gaat altijd zoveel schuim om haar mond accumuleert dat het haar blik vertroebelt: Iedereen helpt, behalve de rijke Arabieren. In het buitenland wordt daar gelukkig serieus verslag over gedaan. En ja, ook Iran stuurt hulp.



Aangezien "de Joodse staat" in eigen land de Afrikanen discrimineert uit racisme, het de Gazaanse hulp tegenhoudt, en bij eigen buren opzettelijk rampen veroorzaakt, mag je concluderen dat de Israëlische hulp aan de Haitianen weinig te maken heeft met sympathie, maar meer met een unieke propagandamogelijkheid. Wellicht is de hulp aan Haiti een niet noemenswaardige splinter uit het propagandabudget. U moet maar denken: als het niets zou opleveren hadden ze het niet gedaan. En Haitianen in Israël, ook dan zou de vermeende sympathie als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Being a Black Jew in Israel: Identity Politics in the Post-hegemonic Era (Uri Ben-Eliezer – University of Haifa, 2007)
The Guardian Video: Exposing Racism in Israel: Africans in Jewish “refugee state” seen as threat to Israel’s identity
Jerusalem Post: Fighting for Israel's African refugees