Israël heeft de nodige kennis opgedaan bij het Apartheidsregime in Zuid-Afrika, waarmee het destijds innige banden mee onderhield. Vandaag werden o.a. de 'loyaliteitswet' en 'Nakba Wet' met meerderheid aangenomen in het Israëlische parlement. Deze waren voorgesteld door de extremisten van de Yisrael Beiteinu partij van minister Avigdor Lieberman, die o.a. streeft naar etnische zuivering van Israël inclusief de bezette gebieden. De wetten houden in dat elke Israëlische instelling die niet van mening is dat Israël een "joodse staat" is, en geen democratische staat, vervolgd kan worden. Ook de jaarlijkse Nakba-herdenking, en medewerking daaraan, is nu strafbaar. Isaac Herzog van de Arbeiderspartij: "On this day the thought police is being established in Israel." De bedoeling van deze wetten is om middels bureaucratische strafmaatregelen de Arabische cq moslim minderheden in Israël, 20% van de bevolking, de mond te snoeren. In wezen zijn het wetten die weliswaar de 'democratie' van Israël moeten benadrukken, maar tegelijkertijd de democratie opheffen, omdat het onder meer de vrije meningsuiting van critici en niet-joden verbiedt.Tegen deze achtergrond moeten we weten dat Israël in het verleden al zo'n 30 wetten heeft ingevoerd heeft die joden meer rechten geven dan niet-joden. De internationale gemeenschap hoorde je daar niet over, maar deze wet lijkt wel de aandacht te trekken.
De truc is dat een Israëlische moslim nooit kán erkennen dat Israël een "Joodse staat" is, omdat hij ook een Israëlisch staatsburger is. Afgezien dat het publiekelijk opdreunen van een tekst waarin jij als moslim niet erkend wordt natuurlijk diep beledigend is. Het 'erkennen' van de 'democratie' is ook onmogelijk voor een minderheid die minder rechten krijgt toebedeeld dan de meerderheid. Israël slaat hiermee twee vliegen in een klap: het kan haar niet-joodse burgers gelegitimeerd uitsluiten van (democratische!) zaken waar joden wel recht op hebben, en het kan veinzen dat het nog steeds een democratie is omdat de wet met meerderheid in het parlement is aangenomen.
De instemmend knikkende Israëlische media, grotendeels extensies van het Israëlische regime, hoef ik hier niet te behandelen. Tot nog toe is persbureau Reuters de enige die erover bericht, maar ook dat is niet de moeite waard te lezen want die noemt heel laf geen werkelijke feiten, maar laat voor- en tegenstanders spreken alsof het gaat om meningen over de zaak, en niet om daadwerkelijke tastbare wet. Nederland zwijgt natuurlijk weer, omdat onze "kwaliteitskranten" de grootste moeite hebben met negatief nieuws over Israël.
Of het wetsvoorstel betreffende de zogeheten "community-admission-committee law" ook is aangenomen is me niet duidelijk. De wet moet het mogelijk maken om niet-joodse en niet-zionistische burgers te weren uit dorpen en steden.
Minister van Israëlische Zaken Uri Rosenthal was zo voortvarend om - nog voor de wetten in Israël aangenomen waren! - te melden dat hij eenzelfde reglementen in Nederland wil invoeren. Critici die Israël geen "Joodse staat" vinden, en die Israël geen "democratie" vinden, wil hij het moeilijk maken. O.a. door hulpverleningstellingen en mensenrechtenorganisaties die dat van mening zijn, ook wanneer die mening inhoudelijk en op feiten gebaseerd is, geen subsidies meer verstrekken. In de Telegraaf verkondigde Rosenthal:
"Naar mijn mening moet Nederland weerstand bieden tegen de trend dat men het bestaansrecht van Israel steeds weer aantast. We moeten afstand nemen van Israel-bashing. Dat is de lijn die ik zelf heel sterk voel."
Onder het mom van 'stop Israël-bashing' wil Rosenthal kritiek op Israël met bureaucratische strafmaatregelen de mond snoeren - omdat die mening "niet strookt met het regeringsbeleid". Natuurlijk zal alleen hij, al dan niet door het CIDI geadviseerd, bepalen wat "bashen" precies is.'Ik vind het van groot belang dat Israël in het Midden-Oosten de enige democratische rechtsstaat is, met alle kritiek die je op sommige punten kunt hebben,' zegt hij. Rosenthal, zelf van Joodse afkomst, zegt dat hij zich 'thuis voelt' bij de warme woorden die in het Regeerakkoord staan opgenomen over Israël. 'Wij willen weerstand bieden aan Israël-bashing, we willen investeren in de relatie met Israël.'
Stelde Rosenthal in de Volkskrant. Hij wil dus investeren in mensenrechtenschendingen. Dan is het niet verwonderlijk dat we op de voorpagina van de Volkskrant vernamen:
"Welvaart en werkgelegenheid voor Nederlanders gaan voor mensenrechten, betoogt de minister vandaag in een interview met de Volkskrant."
Lees ook:
» Rosenthal verzoekt Mensenrechtenraad om resoluties tegen Israël te schrappen
» In Whose Name Are You Speaking? A Response to Dutch Foreign Minister Uri Rosenthal
» Dutch democracy under threat from Israel lobby
» Israel's Sham Democracy
No comments:
Post a Comment