CIDI suggereert plan aanslag op Amsterdamse synagoge

Je kunt er de klok op gelijk zetten: Israël gaat honderden huizen bijbouwen in de illegale nederzettingen, om vrede met de Palestijnen te voorkomen en als collectieve straf voor het bloedbad in de nederzetting Itamar - waarvan de dader(s) nog niet bekend zijn - en het CIDI vestigt aandacht op het slachtofferschap van joden in Nederland. De zionistische lobbyclub, die haar geldbronnen geheim houdt, suggereert zelfs dat een terroristische aanslag op een synagoge in Amsterdam is voorkomen. Ook is het weer bar en boos met het antisemitisme, want de vermeende terrorist "begon antisemitische kreten te slaken". Het nu bijna dagelijks toenemende antisemitime, zo lezen we in de kranten, geeft de lezer zo onderhand de indruk dat Nederland, en in het bijzonder Amsterdam, rijp is voor een nieuwe Holocaust.

Ik zie dat anders: hoe groter de internationale druk op, en isolement van, Israël, hoe meer het antisemitisme in Nederland schijnt toe te nemen. Maar in haar laatste Racisme Monitor meldt de Anne Frank Stichting dat het antisemitisme gestaag afneemt - en de moslimhaat toeneemt.

Hebron, Nov. 20, 2008. Jewish settlers spray-painted graffiti slurring Islam's Prophet Mohammed on the mosque near the site of a disputed house.

Bron van de informatie over de antisemitische kreten slakende fotograaf? Naar zeggen "de beveiliging" van de betreffende synagoge, die bestaat uit joden, zoals de gewapende PVV thug Gidi Markuszower, die "verachtelijke joodjes" (joden met kritiek op Israël) wilde verbannen en in de bossen van Polen wenste te laten kreperen.

En, is er nog aangifte gedaan? Daar moeten we naar gissen. Waar we niet naar hoeven te gissen is dat de dader een autochtone Nederlander is. Simpelweg omdat de etnische afkomst niet wordt vermeld. Zo diep zijn we al gezakt in Nederland, en niet in de laatste plaats dankzij de anti-moslim propaganda van het CIDI.

Het gebouw van de Turkse vereniging in Veendam en de naastliggende moskee werden in juni 2009 beklad door PVV-aanhangers.

"Soms helpen die emails"

Toen Wim Kortenoeven voor het CIDI werkte, als I kid you not "Midden-Oosten specialist en researcher" die zelfs op universiteiten mocht spreken, verspreidde hij opzettelijk leugens, nadat Israël tijdens de Libanon-oorlog in 2006 een bom had gegooid op een flatgebouw met onschuldige burgers in Qana, waarvan meer dan de helft kinderen waren.

Hij stuurt de hele week al e-mails terug naar de mensen die het CIDI gemaild hebben. Hij verwijst hen naar een Libanese website, www.libanoscopie.com, waarin wordt gezegd dat Hezbollah de aanval van Israel heeft uitgelokt door zelf een raket op het dak van het flatgebouw te plaatsen. En dat er eerst invalide kinderen naar dat flatgebouw waren gebracht. “Ik kan niet nagaan of dat waar is”, zegt hij. “Maar ik vind dat mensen dit moeten weten.”

Hij verwijst ook naar eureferendum.blogspot.com, een website waarop foto’s van de puinhoop na de aanval met elkaar worden vergeleken. Foto’s van een reddingswerker met een dood meisje, steeds op een andere plek en op een ander tijdstip, in andere kleren soms en tussen andere mensen. Doesn’t Hezbollah have anyone else the media can photograph, staat erbij.

Soms helpen die e-mails, zegt Wim Kortenoeven.
(NRC, 5 augustus 2006)

Maar wat helpen ze? In deze was dat de Israëlische regering, om haar oorlogsmisdaden in Libanon te legitimeren. En wie helpen ze? Mensen die de misdaden van Israël steunen, maar geen last van hun geweten willen hebben.