Zweren

De macht van woorden. Noem het "loyaliteitswet", zoals Trouw, en je schept een aura van democratie en legaliteit. De NOS gaat geslepener te werk. Die schrijft niet dat men trouw móet zweren, maar: "Het Israëlische kabinet wil dat...". Vervolgens legt de NOS aan het publiek vergoeilijkend uit dat het alleen maar om nieuwe immigranten zou gaan, en dat Netanyahu heeft gezegd dat niemand zich zorgen hoeft te maken, omdat zowel jood als niet-jood (maar dan met hoofdletter J, om het sprookje van het bestaan van 'het Joodse volk' in stand te houden) dezelfde rechten blijven behouden. Blijven, behouden? Dat er Israëlische wetten zijn die joden van anderen onderscheiden, natuurlijk in voordelige zin, dat laat ons staatspropaganda-apparaat gemakshalve achterwege. Het zou immers teveel tekst worden voor een hapklare brok pro-Israël propaganda, en het conflict is al zo "ingewikkeld" en "gecompliceerd" - althans, volgens de zogeheten vrienden van Israël die een debat gebaseerd op gedocumenteerde feiten schuwen.

Ons andere staatspropaganda-apparaat is het persbureau ANP. Die spreekt van "een controversieel wetsontwerp". En de "criticasters" "menen" (het is dus slechts een mening) dat de besproken eed racistisch is. De Volkskrant meldt zowaar als enige krant dat Israëli's van Arabische afkomst "een status als tweederangs burgers" genieten, "die in het dagelijks leven, op de huizen- en banenmarkt, te maken hebben met discriminatie." Dat die discriminatie zo geïnstitutionaliseerd is dat het Apartheid betreft gaat de Volkskrant blijkbaar te ver.

Wat Elsevier te melden heeft, het ultrarechtse anti-islam haatblaadje ligt voor de hand. Het spreekt dan ook over "de vermeende ongelijkheid van burgers", alsof de schrijver een uit de klei getrokken randdebiel is die alleen maar Israëlische propaganda kan overschrijven. Alsof? Nog geen maand geleden schreef Jeroen Langelaar
(zie foto) over "de betwiste gebieden", en hij noemt iedere criticus van Israël steevast een "pro-Hamas activist", dus dan weet je wel waar deze knul zijn bed voor uitkomt. Niet om de lezer te informeren met kennis en feiten, zeg ik er maar bij.



Er bestaat geen Westers land dat trouw zweren aan een staat of aan een religie eist van immigranten

Daar waar andere kranten nog proberen om de schijn op te houden dat het huidige Israëlische kabinet iets met democratie te maken heeft, citeert Langelaar meteen de Ku Klux Klan van Israël, de Yisrael Beiteinu-partij van de minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman: "Deze wet is bijna gelijk aan de wetten die in Amerika, Engeland, Australië en Frankrijk voor naturalisatie gelden." Dat is dus volledig uit de duim gezogen, omdat geen van deze landen eisen dat men trouw zweert aan zijn grootste religie, noch aan de staat. De VS, immigrantenland bij uitstek, eist bijvoorbeeld allegiance (dus geen loyalty) aan de Amerikaanse grondwet, die de gelijkheid van iedere burger heeft vastgelegd. In "Engeland", een uitdrukking van kleine kinderen die daarmee Groot-Brittannië bedoelen, is dat hetzelfde, hoewel je daar ook allegiance moet zweren aan "Her Majesty Queen Elizabeth the Second, her Heirs and Successors". Australië en Canada eisen dat ook. In Frankrijk moet men naast de gelijkheid van burgers, "zonder onderscheid in afkomst, ras of religie", accepteren dat het land een seculiere, democratische (en "sociale"!) republiek is.

Alle nieuwsmedia melden dat het besproken wetsvoorstel is ontstaan om politieke redenen, om de extremisten van o.a. Lieberman te paaien. Maar dat is weer een rookgordijn om te verhullen dat simpelweg een meerderheid in de regering van de schurkenstaat nog meer segregatie en institutionele discriminatie wil invoeren. Waarom dat rookgordijn opgetrokken wordt kan twee redenen hebben: of onze zelfbenoemde "kwaliteitspers" doet bewust aan zelfcensuur omdat het niet onafhankelijk is, of men schrijft (uit luiheid of domheid?) kritiekloos de persberichten van de Israëlische regering en andere propagandakanalen over.

Aan u stel ik de vraag wat voor staat het is die meteen na haar oprichting de meeste niet-joodse bewoners verdreven of deporteerden? Het antwoord op de vraag hoe het komt dat er verhoudingsgewijs meer christenen in de Palestijnse gebieden wonen als in Israël en de joodse nederzettingen mag u raden. Hint: orthodoxe joden kennen de gewoonte om christenen of christelijke symbolen te bespugen (lees hierover o.a. The Guardian 2004 en Haaretz 2010).

Israël is geen democratische staat, maar een, door elke grote Israëlische partij gepropageerde zionistische Apartheidsstaat. Het zionisme verwerpt een seculiere staat met dezelfde rechten voor al haar burgers. Daarnaast, volgens de Israëlische wet, is iedereen die nog nooit in Israël is geweest, geen hebreeuws spreekt, en een atheïst is, maar wel kan aantonen dat hij een joodse moeder heeft, automatisch een burger van Israël. Terwijl Palestijnen, afkomstig uit het gebied dat nu Israël heet, moslims en christenen, worden behandeld als tweederangs burgers.

There is no hint of similarity between South Africa and Israel, and only a sick mind could draw such shadowy connections between them. Roadblocks and inspections at every turn; licenses and permits for every little matter; the arbitrary seizure of land; special privileges in water use; cheap, hard labor; forming and uniting families by bureaucratic whim - none of these are apartheid, in any way. They are an incontrovertible security necessity, period.

The white Afrikaners, too, had reasons for their segregation policy; they, too, felt threatened - a great evil was at their door, and they were frightened, out to defend themselves. Unfortunately, however, all good reasons for apartheid are bad reasons; apartheid always has a reason, and it never has a justification. And what acts like apartheid, is run like apartheid and harasses like apartheid, is not a duck - it is apartheid. Nor does it even solve the problem of fear: Today, everyone knows that all apartheid will inevitably reach its sorry end.

(Haaretz, by Yossi Sarid, 2008)