"Volgens Israëlische bronnen..."
"Premier Olmert lijkt..."
"Naar verluidt zou..."
"Tegelijkertijd lijken..."
"In Jeruzalem gaan zelfs al geruchten..."
Kortom, is de lezer nu werkelijk geïnformeerd? Ik niet. Inez Polak, die in Israël woont, naar verluidt wel.
Als lid van de Israëlische zionistische jeugdvereniging rolde Polak "per ongeluk" in de journalistiek. Ze vond het gewoon een leuke hobby waarmee je ook nog geld kon verdienen. Over het vak stelt Polak: "Het kan zijn dat ik al om 06.00 uur onderweg ben naar ”ikweetnietwaar‘. En ehm… afspraken heb of gewoon ergens rondloop om te kijken, of weet ik wat. Het kan ook zijn dat ik een dag thuis ben en zit te tikken aan een stuk. Het kan ook zijn, als ik een rommeldag heb, dat ik kijk naar wat is er voor nieuws, ideeën probeer op te doen. Het kan zijn dat ik naar een lezing ga. Ik heb, en dat vind ik het fijne aan het correspondentschap, geen vaste dag. Geen routine, niets. Er zijn wel terugkerende dagen, ik bedoel, dat je het een of het ander doet. En het ligt er dus ook aan hoe druk het is. Met in de kantlijn dat je soms van ‘s morgens 06.00 tot ‘s avonds 12.00 uur bezig bent. Het kan ook zijn dat je denkt: nou, vandaag doe ik het rustig aan.“
"En ik denk dat de voornaamste functie van de correspondent is, het beeld te schilderen waarmee je begrijpt waarom de Israëli zich gedragen zoals ze zich gedragen,“ stelt Polak over haar métier. Dus Polak schildert beelden. Wat is er toch met ordinaire verslaggeving gebeurd vraag ik me af. Een correspondent moet doodgewoon feiten verslaan, en dat mag best met een persoonlijk joie de vivre, maar niet 'schilderen', voor de een of andere zionistische galerie.
Opmerkelijk is dat Inez Polak ook een baantje heeft bij de World Zionist Organization, namelijk in het panel dat sinds 2004 de Herzl Award uitreikt "upon outstanding young men and women in recognition of their exceptional volunteer efforts on behalf of Israel and the Zionist cause."
No comments:
Post a Comment