Joost Niemöller en het "sterke genetische component" bij "het Marokkanenprobleem"

National Socialist Racial Science: Color Palettes for Eye-Color Classification (1937)

Joost Niemöller is net als bijvoorbeeld Afshin Ellian, Leon de Winter en Sylvain Ephimenco, maar dan zonder noemenswaardige opleiding, een opiniemaker die zijn schrijfsels baseert op door hem vermeende complotten van 'links' en moslims, die er op uit zouden zijn om de blanke top der duinen op te blazen en er een moskee op te bouwen. Het probleem met deze querulanten is vooral dat zij nooit een discussie aan (durven) gaan omtrent hun argumenten. Dat is logisch, want ter ondersteuning van hun argumenten gebruiken zij hoofdzakelijk de argumenten van andere gelijkgestemde opiniemakers. Die op hun beurt weer hetzelfde doen.

Het betreft dus een klein kringetje van poseurs waarin iedereen elkaar overeind houdt door aan elkaar te refereren. Ze presenteren zich meestal als klokkenluiders, die Nederland trachten te redden van moslims, en hun vrienden. Net als de nazi's meenden over joden, denken deze helden dat immigranten, en met name moslims, uit zijn op (de canard van) werelddominantie, die van ons Westerlingen hun slaven zullen maken. Ze voelen zich geroepen om minderheden in de samenleving met verdachtmakingen zwart te maken - al was het alleen maar om hun eigen racisme te 'onderbouwen'. Naast moslims en 'links' (volgens Niemöller de enablers van moslims) richt hij zich vooral op Marokkaanse Nederlanders - "het Marokkanenprobleem". Wanneer u nu nog geen patroon ziet, verwijs ik u naar de volgende opiniemakers:

• Egon van Winghene (pseudoniem van de Nederlandse diplomaat Georg de Pottere) en A. Tjörn: Arische Rasse, Christliche Kultur und das Judenproblem, U. Bodung Verlag Erfurt, 1931.
• Walter Künneth en Helmut Schreiner, Das Judenproblem und die Kirche, Wichern Verlag Berlin, 1933
• (toegeschreven aan) Adolf Eichmann, Zum Judenproblem, memorandum in Michael Wildt's 'Judenpolitik', 1937

En dan nu Joost Niemöller over "het Marokkanenprobleem":

@lagondablogger Laten we het maar houden op: We zijn er nog niet uit, qua oorzaken. Maar er is een sterke genetische component.
— Joost Niemoller (@JoostNiemoller) December 8, 2012

@mccainenl Wat ik zei dat er een genetische factor is bij cultuur.
— Joost Niemoller (@JoostNiemoller) December 8, 2012

Schokkend, maar geen onbekend idee. Geen verassing is het dat Niemöller een fan is van de raciale IQ-meteropnemer Charles Murray die simpel gezegd heeft 'aangetoond' dat negers genetisch dommer zijn dan blanken. Maar ook dat "Jews are God's chosen people", omdat Joden "have been found to have an unusually high mean intelligence as measured by IQ tests". Murray is aangesloten bij het American Enterprise Institute, een neo-conservatieve denktank. En net als bij Joost 'Ik mis Pim' Niemöller geldt het ook voor Murray: aan de fans en nalopers kun je zien waar we precies mee te maken hebben.

Veel giftiger vind ik echter de volgende opmerking:

Ik heb nu zo vaak gehoord dat er 'geen Marokkanenprobleem' is dat je er haast iets van zou denken.
— Joost Niemoller (@JoostNiemoller) December 8, 2012

Logischerwijze twitterde ik terug: "Ik heb nu zo vaak gehoord dat er 'geen Jodenprobleem' is dat je er haast iets van zou denken." Dat had Niemöller blijkbaar begrepen want hij blokte me meteen. Je kunt het binnen deze paranoide logica natuurlijk net zo goed over moslims, Arabieren, christenen, Aziaten, groenteboeren en zelfs Smurfen hebben, al naar gelang de groep mensen die je verdacht wil maken. Opgediend met een toefje samenzwering.

Door het zoeken naar de Nederlandse versie van het boek Arische Rasse, Christliche Kultur und das Judenproblem kwam ik terecht bij een opmerkelijk verslag van de Tweede Kamer uit 1939, waaruit blijkt dat een aantal Kamerleden tegen een specifieke 'vrijheid van meningsuiting' protesteerden. Een vorm van meningsuiting die wij inmiddels volledig hebben overgenomen - zolang het maar op Arabieren/moslims wordt toegepast. Dit moet u echt even lezen.

Handhaving van het gezag; optreden tegen excessieve uitingen en extremistische stroomingen.

De toenemende campagne tegen onze Joodsche medeburgers ... is niet alleen op zich zelf ontoelaatbaar, doch bovendien gevaarlijk, omdat de ervaring in andere landen aantoont, dat een "Hetze" tegen de Joden de voorlooper kan zijn van nog veel erger dingen.

Deze leden vroegen de aandacht van de Regeering voor de omstandigheid, dat een van de organisaties, die antisemietische geschriften doen drukken en verspreiden, het Comité tot bestudeering van het Joodsche vraagstuk, aangesloten is bij den befaamden antisemietischen Weltdienst van een zekeren Fleisch-Hauer te Erfurt, een medewerker van Julius Streicher, en den in tal van landen van Europa werkzamen De Pottere, die onder het pseudoniem Egon van Winghene in het Hollandsen een antisemietische brochure geschreven heeft, welke de nationaal-socialistische Fichtebund te Hamburg weer in het Duitsch vertaalde.

Het is dringend noodzakelijk, aldus deze leden, dat de justitie met alle kracht tegen dit misbruik maken van de Nederlandsche persvrijheid optreedt. Men vergete daarbij niet, dat nalatigheid in dezen kan leiden tot een steeds sterker wordende ontoelaatbare propaganda, waarvan de gevolgen niet te overzien zijn. Reeds is te Utrecht een pamflet van de Nationaal-Socialistische Nederlandsche Arbeiderspartij verspreid, waarvan de inhoud, naar de hier aan het woord zijnde leden meenden, neerkomt op een aansporing tot landverraad. Wat heeft de Regeering in dezen gedaan? Vindt zij in deze en andere uitlatingen wellicht aanleiding tot verscherping van de strafbepalingen tegen landverraad?

Sommige leden meenden, dat het beste middel tegen excessen in de pers zou zijn het toekennen van een zg. droit de réponse. Anderen zagen in het toekennen van zulk een recht geen heil; zij achtten een practische regeling daarvan niet wel mogelijk. Ook met andere maatregelen tegen excessen in de pers zij men, zoo voegden eenige leden hieraan toe, voorzichtig; zulke maatregelen zijn te vergelijken met een mes, dat aan twee kanten snijdt. Een vrij volk moet een vrije pers kunnen verdragen.

We weten inmiddels hoe het daarna gelopen is. Uit Nederland zijn door wijdverbreide collaboratie op alle niveau's twee keer meer joden naar de vernietigingskampen gedeperteerd dan in België, en drie keer meer dan in Frankrijk.

Dat een vrij volk een vrije pers moet kunnen verdragen, daar ben ik het volledig mee eens. Maar wat is vrij? Onze pers, de commerciële massamedia, is geenzins vrij, en daar schrijf ik op dit weblog regelmatig over. En wanneer onze pers niet vrij is, betekent dat ook dat het merendeel van de lezers niet vrij zal zijn, simpelweg omdat voortdurende eenzijdige berichtgeving en propaganda ons het vrije nadenken na verloop van tijd bijna onmogelijk maakt.

TRANSLATE