'Israël mishandelt Palestijnse kinderen' en de propaganda van het ANP

'Israël mishandelt Palestijnse kinderen' meldt het ANP. Alsof dat nieuws is. Het is aan de orde van de dag, tijdens de intifada, na de intifada. De meeste mensen geloven dat haat en extremisme van Palestijnen niets te maken heeft met de bezetting en de blokkade - met wat Israël hen aandoet. Racisten menen dat het komt door de etniciteit, want het zijn "Arabieren", wiens genen kwaadaardige genen zijn, is vaak de suggestie. En niet alleen de suggestie van reagerend publiek, maar zelfs tot in onze politiek hoor je deze geluiden. Zo schrijft de SGP onverbloemd in haar partijstandpunten:

Als ergens blijkt dat de islam kwaadaardige trekken heeft, is het wel in het Midden-Oosten.

Dat zijn twee vliegen in één klap: Arabieren en moslims. Natuurlijk deugen volgens SGP'ers alle moslims niet, net zo min als alle joden, maar na de oorlog mogen ze dat niet meer in het openbaar uitdragen.

Racisten, moslimhaters en zionisten verzinnen van alles over de "trekken" van de in hun ogen barbaarse en kwaadaardige "Arabieren", en niet anders als dat de nazi's met de joden deden, teneinde de holocaust mogelijk te maken.

Diverse onderzoekers en instituten hebben gemeten dat het percentage getraumatiseerde Palestijnse kinderen (in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever) ligt op 70 of hoger.

MSF [Médecins Sans Frontières: Artsen Zonder Grenzen] recently increased its number of clinics and staff training in developmental psychology to meet the growing needs of Palestinian children. Fifty-four percent of mental health patients at MSF clinics in the Gaza Strip were under the age of 12 in 2010, it said. Over a third of the cases MSF treats in Gaza and over half in Nablus in the West Bank are severe, and affect the functioning of a person in daily life.

“More than half of consultations in Gaza and in Nablus are for children under 18 years old, so far in 2011,” said Hélène Thomas, psychological coordinator for MSF-France in Jerusalem.

“Children and adolescents have particular symptoms of psychological distress, like bedwetting, nightmares, learning difficulties [reading and speech], concentration and memory problems and therefore academic failure, or even aggressive behavior,” said Thomas.

MSF provided 6,099 psychological consultations and treated 702 new patients in 2010 at their six centers in Gaza and one in Nablus, compared to 4,912 consultations in 2009.

“Nearly half of MSF patients under 15 years old in Gaza were treated for PTSD and nearly a third were treated for other anxiety disorders in 2010,” said Thomas, and “about a fifth of patients under 15 years old in Nablus were treated for PTSD.”

In Gaza, 74 percent of cases in 2010 came one year after a violent event. In Nablus a high level of anxiety cases (more than 40 percent of all MSF patients) were diagnosed with anxiety related to settler harassment and military incursions.

(Electronic Intifada, 27 juli 2011)

Maar dat soort feiten lezen we nooit in onze kranten. De censuur in Nederland op het leed van de Palestijnen is in Nederland zo groot, dat zelfs de Nederlandse website van Artsen Zonder Grenzen die informatie niet wil delen. Alleen ten tijde van de aanval op Gaza zijn er drie berichten verschenen die Palestijnse kinderen in Gaza noemen. Over de Westoever niets.

Dat zou natuurlijk anders zijn wanneer de genoemde percentages betrekking zouden hebben op Joods-Israëlische kinderen. Dan zou de Westerse wereld in grote verontwaardiging ontsteken. Dan zouden er zelfs stemmen opgaan over een ingrijpen van de NAVO. Om zo snel mogelijk een einde te maken aan het vreselijke leed dat deze kinderen werd aangedaan. Kinderen wiens leven wij vele malen meer waard achten dan dat van Palestijnde kinderen.

De propaganda van het ANP

Wat meteen opvalt is dat het ANP in het bericht (op nu.nl) de naam niet noemt van de samenstellers van het rapport, en hoe het heet: Breaking the Silence, Children and Youth - Soldiers' Testimonies 2005-2011 (pdf). Breaking the Silence is een Israëlische organisatie van oud-soldaten in het Israëlische leger (IDF) die als doel heeft: "to arouse public discussion of the moral price that Israeli society pays for a reality in which young soldiers face a civilian population and dominate it on a daily basis." Misschien is het niet de bedoeling van de ANP om de lezer correct te informeren, en bronnen te noemen? Dan kun je je afvragen wat het ANP dan wel voor bedoeling heeft met haar berichtenproductie. Nota bene zelfs de NOS plaatst een link naar het rapport in haar bericht.

Ten tweede valt op dat de mishandeling van Palestijnse kinderen door het ANP "incidenten" worden genoemd. Nu hoef je dat rapport niet gelezen te hebben om te weten dat het Israëlische leger dat systematisch en routinematig doet. Breaking the Silence meldt in haar korte introductie dat het "vaak" gebeurt, en uit de verklaringen kun je opmaken dat het routine is, die vrijwel zonder morele bezwaren wordt uitgevoerd. Palestijnse kinderen worden door het Israëlische leger in de regel hetzelfde behandeld als volwassen Palestijnen.

Ten derde wordt in het ANP-bericht niet vermeld dat Israël het Verdrag voor de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties heeft ondertekend. En dat het dat verdrag op dagelijkse basis schendt.

Ten vierde worden kort twee "incidenten" genoemd: het slaan met stokken en het bedreigen met een geweer. Dat geeft verhoudingsgewijs geen correcte indruk van de ernst van de mishandelingen. Het zijn mishandelingen die niet voorkomen als 'bijgevolg' (collateral) van het 'werk' van de soldaten, maar worden bewust en opzettelijk uitgevoerd om willekeurige Palestijnse kinderen psychisch te traumatiseren.

Een voorbeeld van mishandeling dat het ANP geeft is:

Militairen trokken dan vaak willekeurige woonwijken in en sloegen wegrennende kinderen met houten stokken tot die vielen.

Wegrennende kinderen? Tot die vielen? Een voormalig soldaat vertelt:

Just walking down the street and hitting kids with a stick in the knee so they trip and fall, that’s going overboard. Catching children who cross the checkpoint because they didn’t understand what they were supposed to do and just walked on – they would just hit them.

How old were these kids?
10-year-olds.

Do you have a specific example?
Two brothers were walking along the ‘Pharmacy’ Post, which is a kind of trailer
checking post. They just walked through. The metal detector bleeped, and the
soldiers yelled at them to stop and come back and they didn’t hear them, or didn’t really want to hear. One of the soldiers there ran, caught a kid, and there’s this iron post at the side there.

Looks like a big oven?
Exactly.

It’s a kind of protective container.
Yes. He pushed the kid inside there. Beat him up for five minutes and then let him go.

A 10-year-old kid.
Yes. The kid walked away after about 15 minutes. Limping.

Elders lezen we nog een voorbeeld waarin een schijnbaar willekeurig, niet wegrennend, kind "tot pulp" werd geslagen:

"Once my driver got out, and without blinking, just grabbed some kid and beat him to a pulp. And that kid was just sitting in the street and looked like some other kid, or wore another kid’s shirt, or perhaps he was that kid but that's not the point. He beat him to a pulp. Didn’t detain him. Just beat him."

Er zijn nog meer getuigenissen over het slaan met stokken, en slechts in één geval gaat het over het slaan van "wegrennende kinderen".

Als laatste wordt in het ANP-bericht alleen de dader, in dit geval het leger, om een reactie gevraagd. Een traditioneel gebruik in de Nederlandse nieuwsindustrie wanneer het om de misdaden van Israël gaat. Wat hun slachtoffers ervan vinden achten we niet relevant.

→ Breaking the Silence, Children and Youth - Soldiers' Testimonies 2005-2011 (pdf)

TRANSLATE