Pogroms in Israël

Tijdens de Kristallnacht op 9 en 10 november 1938 bedroeg het aantal Joden ongeveer een half procent van de Duitse bevolking. Het aantal Afrikanen in Israël zit op iets meer dan 2%. Maar 130.000 daarvan zijn naar Israël geëmigreerd onder de Wet van Terugkeer, en het grootste gedeelte daarvan is vanaf 1984 door Israël zelf actief geïmporteerd (Operation Moses, Operation Solomon). Volgens Netanyahu, vorige maand in de Knesset, zijn er in Israël momenteel 60.000 illegale arbeidsmigranten uit Afrika, die in Israël "infiltranten" worden genoemd. Het betreft 0.9% van de bevolking van Israël.

De Kristallnacht is qua schaal en impact op de Duitse joden natuurlijk niet te vergelijken met de pogroms tegen niet-joodse Afrikanen die momenteel in Israël plaatsvinden. Wél vergelijkbaar zijn de bevolkingspercentages, en de ressentimenten onder de Joods-Israëlische bevolking.

Een paar maanden nadat Adolf Hitler aan de macht kwam in januari 1933, verschenen er borden in de straten van Duitsland met opschriften als 'Joden niet welkom' en 'Koop niet bij Joden'. Ook werden er vanaf dat moment wetten uitgevaardigd die het leven van de 600.000 Joden in Duitsland steeds moeilijker maakten. Zo mochten ze geen ambtelijke functies meer bekleden, niet studeren aan de universiteit en met de Neurenberger Wetten uit 1935 verloren Joden hun burgerrechten.
In januari dit jaar werd in de Knesset een wet aangenomen dat iedere "infiltrant" die in het zuiden Israël binnenkomt 3 jaar gevangenisstraf krijgt. En dat kan oplopen tot 15 jaar vanneer de "infiltrant" uit een "vijandige staat" afkomstig is, waar Soedan onder valt.

Adolf Hitler gaf op 18 oktober 1938 het bevel om 12.000 (0.017% van de Duitse bevolking) Pools-Duitse Joden uit te zetten. Eergisteren besloot een Israëlische rechtbank dat er 1500 (0.022% van de Israëlische bevolking) vluchtelingen uit Zuid-Soedan uitgezet mogen worden. Vorig jaar kregen zes asielzoekers in Israël de vluchtelingenstatus. In 2010 waren dat er drie.

A mob attacking an Ethiopian bar after a protest against African refugees and asylum seekers in Tel Aviv's Hatikva neighborhood on May 23, 2012.

The aftermath of a Molotov attack on a refugees' kindergarten in south Tel Aviv on April 27, 2012. Four apartments and a kindergarten were hit with Molotov cocktails during a coordinated night attack.

"De zionistische droom is stervende"

Over de Afrikaanse "infiltranten" stelde de Israëlische minister van Binnenlandse Zaken Eli Yishai op 24 mei jl. op de radiozender van het Israëlische leger: "Ze moeten opgesloten en daarna teruggestuurd worden, want ze pakken de jobs af van de Israëli's. Het joodse karakter van de Israëlische staat moet beschermd worden. De infiltranten produceren honderdduizenden babies. De zionistische droom is stervende." De 'zionistische droom' waar Yishai het over heeft betreft Eretz Israel, Groot-Israël, inclusief de Palestijnse gebieden en delen van Jordanië, Syrië en Egypte. En deze heilstaat zal tevens van niet-joodse smetten vrij zijn.

"De tijd is gekomen," sprak het joodse extreemrechtse parlementslid Michael Ben-Ari tijdens een racistische betoging in Tel Aviv, "Drie jaar, 50.000 infiltranten! Al drie jaar lang kunnen vrouwen niet naar de markt gaan zonder beroofd te worden! Meisjes kunnen niet meer buiten spelen! Jonge mannen kunnen geen werk meer vinden!"
Likud-parlementariër Miri Regev stelde: "De Soedanzen zijn een kanker in ons lichaam! We zullen alles doen wat in onze macht ligt om hen naar hun landen van oorsprong te laten teruggaan!"
De opgehitste meute schreeuwde o.a. "Het enige wat ze doen is kinderen krijgen. Deporteer ze!", en zong: "Nikker, nikker, je bent een hoerenzoon!" Zie het videoverslag over de pogroms tegen Afrikanen in Israël van The Real News.

Eritrean refugees looking at their damaged shop after it was attacked by a mob following a demonstration against African refugees and asylum seekers in Tel Aviv's Hatikva neighborhood on May 23, 2012. The shop, opened 2 months ago, was destroyed and looted in 20 minutes without the intervention of the police.

The mob setting garbage on fire and singing "The people want the Africans to be burned" after a protest against African refugees and asylum seekers in Tel Aviv's Hatikva neighborhood on May 23, 2012.

We weten allemaal wat het uiteindelijke resultaat kan zijn van dit soort ressentimenten. Daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben. En daar hoef je ook geen jood voor te zijn.

Momenteel bouwt Israël het grootste 'deportatiecentrum' ter wereld op het land van de Ktzi'ot gevangenis in de Negev-woestijn.

Het bekende zwijgen van Nederland

De pro-Israël lobbygroep CIDI, die van iedere hint van antisemitisme een mediacampagne maakt, zwijgt er in alle talen over. De slogan op haar website luidt: "vóór Israël, voor vrede, tegen racisme en antisemitisme". Maar racisme in Israël? Dat bestaat gewoon niet. Wel is er een berichtje over de lovenswaardige behandeling van Soedanese vluchtelingen door Israël uit 2007. Het NIK dan, de organisatie van Joodse Gemeenten? Nee, ook niets. Het Centraal Joods Overleg dan? Ook hier weer veel over de Kristallnacht-herdenking, maar niets over de pogroms in Israël. It never happened.

Laten we vervolgens de organen van de zionistische christenen (de voormalige antisemieten) bekijken. Christenen voor Israël, dat nota bene zelf Afrikaanse Joden naar Israël helpt emigreren onder de noemer 'Breng de Joden Thuis' , maakt geen melding van de aanvallen op Afrikanen in Israël. Bij de ChristenUnie en de SGP ook geen woord van afkeuring. Het CDA dan? Nee, het gaat ook aan het CDA voorbij. Niet verassend overigens, want allen waren tegen Nederlandse deelname aan de antiracismeconferentie van de VN, omdat Israël (weer) van racisme beschuldigd zou worden. En nu het zo overduidelijk in tekst en beeld onder hun neuzen gebeurt, alleen dit keer niet met Arabieren, bestaat het nog niet.

Dan hebben we nog de extreme pro-Israël, zionistische en/of islamofobe websites. Het Dutch Faith Freedom platform (met o.a. Joost Niemöller, Koenraad Elst en Hans Jansen) meldt er niets over, in tegenstelling tot racisme in Arabische landen en Iran. De Dagelijkse Standaard: niets. IMO Blog & Israel-Palestina Informatie (Ratna Pelle): geen woord. De schizofrene Ben Kok op zijn weblog Tora Yeshua: niets. Het zwijgen begint sektarische contouren re vertonen.

Zwijgen en wegkijken, daar is Nederland altijd goed in geweest. Zolang ons niets gebeurt weten we nergens van. Joden weten dat. Palestijnen inmiddels ook. Vraag het maar aan Hayo Meijer.

Meer in een volgend log.

TRANSLATE