Advertisement for America's nuclear industry, from the 1970s.
Opmerkelijk is dat toen Iran in de zeventiger jaren aankondigde om kernwapens te gaan bouwen, het Westen en Israël zwegen. De VS leverde aan Iran in 1967 al een 5MW onderzoeksreactor, en het Duitse Siemens (via haar zusterbedrijf Kraftwerk Union) begon in 1974 met de bouw van twee 1200 megawatt reactoren in Bushehr. In 1975 begon het Massachusetts Institute of Technology met het opleiden van de eerste Iraanse nucleaire ingenieurs. Ook Frankrijk assisteerde Iran op veel gebieden. En dat was allemaal geen geheim. Maar toen Iran in de jaren tachtig verkondigde géén kernwapens te willen bouwen, werd dit luidkeels ontvangen met ongeloof.
In 1979, vlak na de Iraanse Revolutie veroordeelde de Iraanse leider Ayatollah Ruhollah Khomeini het maken van kernwapens omdat zij instrumenten van de duivel waren.
Een tijdlijn van enkele voorspellingen:
April 1984
Jane’s Defense Weekly berichtte dat de Duitse geheime dienst voorspelde dat Iran binnen twee jaar over een atoombom zou beschikken. (Cathy Booth, "’Ayatollah’ Bomb in Production for Iran," United Press International, 24 april 1984)
Juni 1984
Wijlen senator Alan Cranston (Dem.) voorspelde in de Australische krant The Age dat Iran over 7 jaar een atoombom zou bezitten.
April 1987
Atomic Ayatollahs: Just What the Mideast Needs – an Iranian Bomb, David Segal, Washington Post.
1988
Saddam Hoessein, toen nog onze betrouwbare bondgenoot, die in dat jaar de Koerden in Halabja vergaste, verkondigde dat Iran reeds atoombommen had.
Eind 1991
Tijdens de regering onder George Bush senior bracht de CIA rapporten uit, waarin geschat werd dat er een "high degree of certainty that the government of Iran has acquired all or virtually all of the components required for the construction of two to three nuclear weapons" bestond. In 1992 nam de CIA dat terug en voorspelde dat Iran in 2000 kernwapens zou hebben, om dat later weer te veranderen in 2003.
1992
Diverse rechtse Europese kranten publiceerde sensationele rapporten over dat Iran al twee atoombommen zou bezitten.
Februari 1992
In een rapport van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden werd gesuggereerd dat Iran in korte tijd tenminste twee operationele kernkoppen zou bezitten. Twee kernkoppen zouden uit Kazachstan "over de grens" (de Kaspische Zee?) Iran binnen zijn gesmokkeld.
Maart 1992
Het tijdschrift The Arms Control Reporter van het Amerikaanse Institute for Defense and Disarmament Studies meldde dat Iran vier kernbommen had, verkregen uit de Sovjet Unie, inclusief "a nuclear artillery shell, two nuclear warheads that could be launched on Scud missiles, and one nuclear weapon that could be delivered by a MiG-27 aircraft."
Januari 1993
Charles Radin van de Boston Globe citeerde Israël's VN-gezant Gad Yaacobi, die beweerde dat Iran 800 miljoen dollar per jaar uitgaf aan de ontwikkeling van kernwapens.
Februari 1993
De nieuwe CIA-directeurr James Woolsey (die later een leidende rol zou spelen in de invasie van Irak) zei dat de VS zich zorgen maakte over nucleaire ambities van Iran, maar dat "Iran is still eight to ten years away from being able to produce its own nuclear weapon."
Maart 1993
Het Washingtonse tijdschrift U.S. News and World Report meldde dat Iran en Noord-Korea een overeenkomst hadden gesloten om kernwapens te produceren.
April 1993
Douglas Jehl van de New York Times berichtte dat de regering Clinton beweerde dat Iran 600 miljoen dollar aan Noord-Korea had betaald voor de ontwikkeling van de Nodong raket om nucleaire of chemische kernkoppen mee af te schieten.
April 1993
Het Franse tijdschrift Paris Match meldde dat Iran twee miljar dollar per jaar investeerde in de ontwikkeling van kernwapens.
April 1993
Jane's Foreign Report stelde dat Noord-Korea Iran voorzag van nucleaire knowhow en verrijkt uranium.
Mei 1993
Amerikaanse intelligence meldde dat Iran had geprobeerd uitrusting voor nucleaire wapens te kopen van Oekraïne. Ondanks dat beide landen dit ontkende.
Juni 1993
Persbureau AFP meldde dat Zwitserland de grootste leverancier was van materiaal voor Iran's kernwapenprogramma. O.a. de Israëlische krant Maariv herhaalde dit, ondanks dat premier Rabin het ontkende.
September 1993
Het Amerikaanse magazine Intelligence Newsletter berichtte dat het Franse bedrijf CKD nucleair materiaal leverde aan Iran.
Oktober 1993
U.S. News and World Report berichtte uit de bekende "unidentified intelligence sources" dat nucleaire wetenschappers in Kazachtan weapons-grade uranium aan Iran hadden verkocht.
December 1993
Theresa Hitchens en Brendan McNally van Defense News meldde dat de CIA "believes that Iran could have nuclear weapons within eight to 10 years."
Januari 1995
John Holum, directeur van de U.S. Arms Control and Disarmament Agency, getuigde voor het Amerikaanse congres: "Iran could have the bomb by 2003."
Minister van Defensie William Perry stelde: "Iran may be less than five years from building an atomic bomb."
President Bill Clinton: "Our problem is with the unacceptable behavior of the Iranian government ... and [its] acquisition of weapons and technologies of mass destruction, including nuclear."
Minister van Binnenlandse Zaken Warren Christopher verwees naar Iran als "outlaw state" en "public enemy number one".
Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Newt Gingrich legde uit dat Iran's ambitie om kernwapens te maken het doel had "to annihilate Tel Aviv and in the long run annihilate Chicago or Atlanta."
In The Nonproliferation Review (Vol. 2, 1995) berichtte Greg Gerardi: "Current U.S. and Israeli intelligence sources estimate Iran will have nuclear weapons in a 5-10 year time frame."
April 1996
De Israëlische premier Shimon Peres zei dat hij geloofde dat "in four years, Iran may reach nuclear weapons."
1997
Israël voorspelde een nieuw jaar dat Iran een atoombom zou hebben: 2005.
April 1998
Steve Rodan in de Jerusalem Post: "Documents obtained by the Jerusalem Post show Iran has four nuclear bombs."
Oktober 1998
Generaal Anthony Zinni, hoofd van het Amerikaanse Central Command, zei dat Iran "could have the capacity to deliver nuclear weapons within five years. .. If I were a betting man, I would say they are on track within five years, they would have the capability."
Januari 2000
De CIA publiceerde een schatting van het nucleaire vermogen van Iran, en kon de mogelijkheid dat Iran kernwapens bezat niet uitsluiten. Dit baseerde de CIA op het geen toegang hebben tot details.
December 2001
Regering G.W. Bush, een paar maanden na 9/11. In de Nuclear Posture Review (NPR) van het Amerikaanse Congres werd Iran gecategoriseerd onder de landen die "could be involved in immediate, potential, or unexpected contingencies."
Augustus 2006
Peter Hoekstra, destijds voorzitter van the House Permanent Select Committee on Intelligence bracht een verslag uit waarin o.a. stond "Iran has conducted a clandestine uranium enrichment program for nearly two decades in violation of its IAEA safeguards agreement, and despite its claim to the contrary, Iran is seeking nuclear weapons." Het hele verslag was van A tot Z gelogen en resulteerde in een ongewoonlijke verontwaardigde brief van het Atoomagentschap aan het adres van Hoekstra, wiens verslag werd gebrandmerkt als "incorrect and misleading" en "outrageous and dishonest".
Augustus 2006
The Australian beweerde dat Iran had geprobeerd uranium te importeren uit Congo.
November 2006
David Blair van de Britse krant The Telegraph berichtte dat Iran geprobeerd had om uranium te verkrijgen van de Somalische Islamitische strijdkrachten in ruil voor wapens, en citeerde zelfs VN-personeel over dat Iran de Somalische strijdkrachten hielp. Zelfs de Bushies geloofden het niet.
Juli 2007
Amos Harel berichtte in de Israëlische krant Ha’aretz dat "Iran will cross the 'technological threshold' enabling it to independently manufacture nuclear weapons within six months to a year and attain nuclear capability as early as mid-2009, according to Israel's Military Intelligence."
September 2008
Con Coughlin van de Britse krant The Telegraph beweerde dat het Atoomagentschap van de VN 50 tot 60 ton uranium niet kon terugvinden, die in Isfahan zouden zijn opgeslagen, "waar Iran haar uranium verrijkt". Maar Iran verrijkt geen uranium in Isfahan, maar in Natanz. Het IAEA verwierp de bewering meteen.
Februari 2009
Greg Miller van de Los Angeles Times stelde dat de regering Obama duidelijk had gemaakt dat er geen enkele twijfel bestaat over dat Iran een atoombom zou maken.
Juni 2009
Volgens de Israëlische militaire inlichtingendienst an Iran binnen één jaar een atoombom kan produceren. Diplomatie zou het proces niet stoppen.
Mei 2010
Hilary Clinton meldde dat Iran het Non-Proliferatie Verdrag (NPT) had geschonden. Zij weet blijkbaar niet eens wat dat is.
Juni 2010
Volkskrant: de Amerikaanse ministerie van Defensie Robert Gates zei in Brussel "dat de door velen gedeelde veronderstelling dat het ten minste twee jaar duurt voordat de Iraniërs beschikken over een kernwapen, niet helemaal overeenkomt met de Amerikaanse inschatting. ‘Ik zou zeggen dat de schattingen van inlichtingendiensten uiteenlopen van een tot drie jaar’."
Hoofdbron: Iran’s Ever Imminent Nukes: A History of Hysteria
No comments:
Post a Comment