23 January 2012

Palestijnse kinderen en de Israëlische rechtsstaat: "je bent een hond, de zoon van een hoer"

'Cel 36' is voor een Palestijns kind vergelijkbaar met de martelkamer van het Ministerie van Liefde 'Room 101' uit de roman Nineteen Eighty-Four van George Orwell.

Most are accused of throwing stones at soldiers or settlers; some, of flinging molotov cocktails; a few, of more serious offences such as links to militant organisations or using weapons. They are also pumped for information about the activities and sympathies of their classmates, relatives and neighbours.

At the beginning, nearly all deny the accusations. Most say they are threatened; some report physical violence. Verbal abuse – "You're a dog, a son of a whore" – is common. Many are exhausted from sleep deprivation. Day after day they are fettered to the chair, then returned to solitary confinement. In the end, many sign confessions that they later say were coerced.

The Palestinian children – alone and bewildered – in Israel's Al Jalame jail, The Guardian, 22 January 2012


The Israeli army arrests a young boy who they claim was throwing stones. Nabi Saleh 2011.


Hundreds of Palestinian minors were arrested for weeks and even months by Israel in the last five years. Those children – including 34 of them under the age of 14 – were tried in military courts. Only one was acquitted. A new report by human rights NGO B’tselem shed light on one of the occupation’s most horrifying aspects (+972, 2011)


7 children numbered amongst 8 arrested by Israeli forces in Silwan today. One child arrested, Yahya al-Rishaq, is not even 6 years of age. 7 June, 2011


Israeli soldiers (“border police” unit) abducts Mahmoud Al Abbasi (10). East-Jerusalem, January 21 2011.

Palestijnse kinderen worden in grote getale door het Israëlische leger ontvoerd, gearresteerd, mishandeld, vernederd, krijgen eenzame opsluiting, moeten een schuldbekentenis ondertekenen die ze niet kunnen lezen (Hebreeuws) en worden berecht door een militaire rechtbank. De meesten op verdenking van het gooien van stenen. Vele mensenrechtenorganisaties publiceren daarover regelmatig verslagen en onderzoeksrapporten die in feite keer op keer aantonen dat Israël een racistische schurkenstaat is. In Nederland worden die amper vermeld.

En toch wordt er door kabinet en media breed beweerd dat Israël een "democratische" en "goed functionerende" "rechtsstaat" is, en lezen we daarover meningen waarvan je bijna gaat denken dat we met een sekte te maken hebben, die mijlenver van de werkelijkheid afstaat, en haar geconstrueerde en gefantaseerde werkelijkheden monotoon blijft opdreunen.

Het Reformatorisch Dagblad meent in een hoofdredactioneel commentaar: "In Israël functioneert de rechtsstaat naar behoren". Waarom? Alleen omdat er een "discussie" in de Israëlische media ontstond na het in brand steken van moskeeën door joodse extremisten. "Die discussie geeft aan hoe een rechtsstaat behoort te functioneren." Dat er in dat soort "discussies" ook menigmaal 'dood aan de Arabieren' (Israëlische Palestijnen) en andere racistische praat wordt geroepen, tot in de Knesset toe, bestaat natuurlijk niet in de werkelijkheid van deze gereformeerde filosemieten. In plaats van te schrijven over hoe Israël het recht misbruikt en verkracht om Palestijnen te onderdrukken, gebruikt de redactie het artikel eigenlijk om kenbaar te maken hoezeer de Palestijnen niet deugen, en het eigenlijk toch best wel allemaal hun eigen schuld is.

Esther Voet van de zionistische lobbygroep CIDI 'bewijst' in het Nieuw Israelitisch Weekblad (ook een zionistisch propaganda-orgaan) dat Israël een rechtsstaat is omdat het de voormalige president Moshe Katsav heeft veroordeeld voor verkrachting. Dus ook hier weer niet over hoe de rechtsstaat met (Israëlische) Palestijnen omgaat:

"In tegenstelling tot alle (plaatsvervangende) schaamte voel ik enige trots. Ik ken weinig landen waarin het rechtssysteem zo sterk is ... Het recht is in Israël stevig geworteld, het bewijs is geleverd: voor de rechtspraak is iedere Israëli gelijk, zelfs hij die het hoogste ambt bekleedt. Vrouwe Justitia is hier werkelijk blind. Hulde."

Zie hier de bekende bewijsvoering van het CIDI: 'het is waar omdat wij het zeggen'. Het CIDI is alleen geïnteresseerd in rapporten van hulpverlenings- en mensenrechtenorganisaties wanneer joden ergens slachtoffer van zijn.

Frans Weisglas, oud-buitenlandwoordvoerder VVD en oud-voorzitter van de Tweede Kamer beweert met betrekking tot de omwentelingen in de Arabische wereld: "Israel moet daadwerkelijke steun geven aan het ontwikkelen van de democratie en rechtstaat in die landen." Dat kan niet anders dan een vlaag van verstandsverbijstering zijn, want even daarvoor schrijft hij over de Israëlische steun aan het Mubarak-regime. Tenminste, sinds de val van Mubarak heet dat geen steun meer, maar "...het Egyptische regime werd door Israel, net als door veel andere landen, op de koop toe genomen." Ja, zo lust ik er nog wel een.
Aan het einde van zijn betoog bepleit hij dat de Verenigde Naties en de Europese Unie, inclusief Nederland, de bezetting van de West Bank van Israël moet gaan overnemen. Een ideetje dat Maxime Verhagen (CDA) en zelfs Harry van Bommel (SP) al eerder hadden aangehaald met betrekking tot de blokkade van Gaza. Volksvertegenwoordigers of gevaarlijke idioten, zegt u het maar.

Gelukkig wordt er niet van de Palestijnen geëist dat ze naast "Israël als Joodse staat" (opgericht door seculieren als seculiere staat) "erkennen", ook nog eens 'Israël als democratische rechtsstaat" moeten erkennen. Het "erkennen" van hun joodse bezetter, die henzelf weigert te erkennen, is al absurd genoeg. En dan noem ik nog niet eens de grove schendingen van de mensenrechten en de economische en fysieke oorlogsvoering tegen de Palestijnen in Gaza, door de "goed functionerende rechtsstaat", enkel en alleen omdat de burgers in Gaza de kans kregen om op een democratische manier hun eigen leiders te kiezen.

TRANSLATE

No comments:

Post a Comment