Crecas.nl, Naud van der Ven en Ruth de Jong uit het Druze dorp Peqi'in

Een opmerkelijke reactie van Ruth de Jong, een van de vijf joodse bewoners van het Druzen-dorp Peqi'in in Israël, bij een column van Naud van der Ven op de website van "Joods Educatief Centrum" Crecas.

Boven de column staat vrij uitgebreide biografische informatie, maar Crecas meldt niet zeer relevante informatie: dat Naud van der Ven heeft geschreven voor de zionistische lobbygroep CIDI en dat hij lid is van de Onafhankelijke Joodse Denktank (OJD) is die als doel heeft "kennis en inzicht te delen met leden van de Vaste commissie voor Buitenlandse Zaken (VcBuZa) in de hoop dat dit contact Nederlandse politici ondersteunt in hun relatie met Israëlische collega’s." Een 'denktank' met meer leden die voor het niet-onafhankelijke CIDI hebben geschreven.

Een veelbetekenende omissie van het "onafhankelijk instituut" Crecas. Het verzwijgen van relevante feiten is echter de meest gebruikelijke methode van propagandavoering ter wereld. Maar we hebben Naud van der Ven niet nodig om aan te tonen dat Crecas pro-Israël propaganda voert, want hun lijst van zionistische propagandisten met hun 'columns' zegt genoeg. En dan heb ik het nog niet eens over de leugens die zij schrijven.

Op het persoonlijke weblog van Naud van der Ven kunnen we dan ook niet verassend lezen hoe hij bekende Israël-critici de grond in boort, en radicale zionisten bewondert. Van der Ven blijft Israël altijd op exemplarische CIDI-wijze, dus volgens de regels van hasbara, beschijven. Met een laagje vernis van fatsoen en beschaving - vóór mensenrechten, vóór democratie, tegen onderdrukking, etcetera - waarna het bekende 'maar...' volgt dat de misdaden van de schurkenstaat verzacht of vergoeilijkt.

Van der Ven is iemand die bijvoorbeeld de Nakba omschrijft als "een problematisch aspect" van het Zionisme (mét hoofdletter). Iemand die termen hanteert als "het Joodse territorium". Of, zoals in genoemde column, diefstal van Palestijns land "gesjoemel" noemt. En suggereert hij dat Israël een "erfzonde" heeft omdat de joodse terroristen ooit wel eens wat vervelende dingen heeft gedaan met Palestijnen - hoewel begrijpelijk. En geeft hij aan dat de bezetting van de West Bank en de Golan ook wel okee is "want dat was slechts de uitkomst van een oorlog die door anderen begonnen was".

Peqi'in (Buqei'a of Peki'in), in het noorden van Israël, ligt op 20 kilometer afstand van Acre (Akko of Akka) dat in 1948 op 3200 inwoners na etnisch werd gezuiverd door de joodse terroristen van de Haganah. Alsook de Palestijnse dorpen in de omgeving.
Foto: Palestine Remembered

Ruth de Jong reageert (alinea's voor de leesbaarheid door mij toegevoegd):

Beste mijnheer van der Ven,

Uiteindelijk vanuit Joodse hoek een genuanceerde reacties over onze erfzonde en het noemen van de naam der Nieuwe Historians! Daar ben ik blij mee. maar ik heb nog wel wat opmerkingen.

Allereerst; ik ben Ruth de Jong, gehuwd met Abel de Jong,ja inderdaad neefje van, en ook nog ja, van die film van onlangs, Shoa-overlever. Wij wonen het grootste deel van het jaar in Peqi' in, een gemengd Arabisch dorp in het Noorden van Galilea in de bergen. Er wonen voornamelijk Droezen die zich destijds - gedwongen- loyaal hebben verklaard aan de staat Israel en ee niet onaanzienlijk deel officieren, generaals, cipiers en bewakers aan de staat levert. Deze groep verdrijft langzaam de minderheden. Wat Joden betreft zijn er nog maar vijf, waar deze plaats juist bekend was om de constante Joodse bewoning sinds mensheugenis. We zijn nu nog maar met zijn vijven waar Abel en ik er 2 van zijn. Het zelfde lot treft de Christenen, waarvan het grootste deel overigens gedoopte Joden zijn. Zij zijn 20 jaar geleden al begonnen met 3 km. verderop een eigen dorp met kerken te bouwen. De Moslims, een wat sociaal lagere groep, die uitgeweken zijn in 1948 van het naburige grote dorp Sokhmata dat door ons werd ausradiert en met de bodem gelijkgemaakt zoals talloze dorpen bij ons in de omgeving. Deze Moslims dus, werden gepest, als zigeuners.

Wij wonen naast de grot van Rabbi Shimon bar Jochai, waar van over de hele wereld mensen komen dansen en binnen. Hier werd de kabbalah geopenbaard 2000 jaar geleden en opgetekend in de Zohar. Om die reden wonen wij hier, op bijzondere wijze hier naar toe geleid. Wij zijn echter niet vroom, we zijn gewoon onszelf (althans proberen we).

Nu over de erfzonde: nee niet vanwege het feit dat ik in dit dorp woon, ben ik plotseling veel genuanceerder gaan denken over onze staat en haar ontstaan.Dit was na het ondergaan van de eerste pogrom ja, u leest het goed, hier in Israel, in dit dorp.Ik moet zeggen dat ik een tijd in een shock heb geleefd;ik was zo loyaal naar de staat Israel, een soort levensverzekering voor mij. Het kon niet waar zijn .Het boek van Ilan Pappe deed daar nog een fors schepje bovenop. U kent het? Niet omdat ik alsmaar klachten hoorde in dit dorp; integendeel; de Droezen klagen juist dat de staat veel te slap optreedt tegen de Arabieren (terwijl ze dat zelf ook zijn); Naar hun mening moet Gaza ausradiert worden. Nee, daar krijgen mijn genuanceerde ideen geen houvast. Wel, overigens heel, voorzichtig bij de Christenen in het dorp.

Natuurlijk is het een psychologische wet dat mensen die net uit de hel zijn gekomen, zelf ook deels hel geworden zijn. Operatie Bezem hier in het Noorden(ja, zo heette die schrijnend eerlijk) maakt op gruwelijke manier korte metten met bevolking, hun huizen, hun bouwlandjes, daarmee de toestand van duizenden jaren - ons eigen erfgoed N.B,!- in een keer vernietigend. Ik weet hier van de mensen hoe zij aan hun aarde gebonden zijn. Iets daarvan kan je nog terug vinden in dorpjes in Friesland en Groningen. Hier is dat nog veel sterker.

Dan de families die uit elkaar gerukt zijn. Familie is alles hier, de basis van het bestaan.Vaak werden mannen geexecuteerd en vluchtten kinderen op blote voeten met de kudde ergens maar naar het Noorden waar ze dachten dat ze veilig waren. Ja, ik stop maar met het opsommen; massaexecuties etc. etc. Slapjes heeft de VN van wier toestemming wij onze legitimatie van bestaan ontvingen zoals U schrijft, geprotesteerd tegen deze praktijken, evenals ze dat een paar jaar niet of net zo deden toen wij in de kampen crepeerden.

Hier in het land werd een mythe gevormd, die met scheppen vol elke dag weer aan de kindertjes gevoerd werd. Het land was leeg, toen we hier kwamen, alles was dor en woestijn (wat een grote leugen, ja nu wordt alles dor, door verkeerd watergebruik en veranderend klimaat, er was hier overvloedig water) en die boze Arabieren willen ons de zee indrijven. Onderwijl bouwden wij op de ruines van de door ons verwoeste dorpen onze huizen en moesten ze over de grenzen maar zien hoe zij als opgejaagden het moesten rooien in tenten in een vreemd land.

Wij Joden, zeker de oudere generatie, kunnen niet vergeten wat er met ons in de kampen is gebeurd. Hele instituten wereldwijd zijn opgericht om de beschadigde overlevenden op te vangen. Duitsland, de grote dader, doet werkelijk het uiterste om een klein deel van de schade goed te maken met miljarden dollars. het gros van de oudjes hier leeft van de WUV. een uitkering voor oorlogsgetroffenen, bekostigd door de Duitsers, het houdt maar niet op. Ze blijven er nog steeds gevoelig voor, en alweer een orachtige synagoge wordt er gebouwd op hun kosten. Wat doen wij naar onze slachtoffers?

Natuurlijk slepen alle andere volken met een erfzonde, wat maken wij ons druk over het feit dat wij Hollanders slaven sleepten uit Afrika en de bevolking van een paar Ambonese eilanden doodden om de prijs van de kruiden laag te houden? Dat schijnen allemaal wetten te zijn. Dit land zelf is daar een illumineus voorbeeld van, al die overheersingen, doden, doden, en nog eens doden. Wij zijn het Joodse volk, trots om op onze Wijzen, Onze Thora, onze briljante wetenschappers, ga maar door, een volk dat je beschaafd zou kunnen noemen. We hebben alles in huis om te weten en te handelen dat zonder erkenning van eigen fouten, we in een spiraal van geweld terecht gekomen zijn, die uiteindelijk leidt tot een dead end. Letterlijk en figuurlijk.

Het slachtoffer vraagt om erkenning, aan beide zijden, Jood, Arabier, de dader moet naar zichzelf erkennen dat hij fout is geweest. Daarom is mijns inziens de enige oplossing: Teshuva, het proces van zelfreflectie om te kunnen terugkeren naar het punt waar we van God, dus van onzelf zijn afgekeerd. (Ik hoop nu dat U mij niet in de vrome hoek gaat plaatsen, pak het filosofische/psychologische stuk er maar van) We moeten zien en we moeten goedmaken. Als we niet weten hoe we dat moeten doen, laten we dan een voorbeeld aan Duitsland nemen.

Ik vind dat Israel alleen bestaanrecht kan hebben door ALLE burgers dezelfde rechten en plichten te geven, want daar wordt nu een ongelofelijk potje van gemaakt in dit land. Zo'n initiatief als die zangeres die samen met haar Arabische collega optreedt, dat vind ik geweldig. Maar als niet op grote schaal EN officieel SULHA (Arabische term voor goedmaken/vergeving/excuus vormgegeven in een gezamelijk maaltijd) wordt gedaan en de mythe van het lege land niet de nek wordt omgedraaid, door voorlichting (mensen weten in dit land niet, schokkend!) en er niet fors gedokt gaat worden, dan zal de ellende, zich versterkend, zonder eind zijn. Dus geen Joodse staat, maar Israel, het land van Joden en Arabieren en Droezen en Tsjerkessen etc.

Niks nieuws onder de zon, zo was het in bijbelse tijden al, kijk maar eens wat de opgravingen opleveren. Grieken, Romeinen, Hettieten, Foeniciers, Kanaanieten, Filistijnen, het woonde, met af een toe een meppartij, allemaal samen.

Shabbath shalom

Ruth de Jong uit Peqi' in-Israel

TRANSLATE