Rechtsextremisten actief bij de PVV

Mussolini-fan, SS-bewonderaar en Tweede Kamerlid Centrumdemocraten steunen Wilders

Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka | 16.02.2011

De Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders doet in maart mee aan de Provinciale Statenverkiezingen in alle provincies. Sinds de oprichting probeert de PVV tuig, onruststokers en bekende rechtsextremisten buiten de deur te houden. Dat dit niet eenvoudig is, bleek de afgelopen maanden. De ene na de andere PVV’er kwam in opspraak wegens criminele activiteiten, huftergedrag en politiek opportunisme. Om dit soort affaires en imagoschade te voorkomen werden in de aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen de kandidaten zoveel mogelijk gescreend. Deze screening is niet waterdicht gebleken.

Net als bij eerdere verkiezingen zijn er opnieuw rechtsextremisten bij de PVV betrokken. Een aantal als kandidaat en een aantal als ondertekenaar van een “Verklaring van ondersteuning van een kandidatenlijst”.
De PVV heeft als nieuwe partij in elke provincie een aantal van deze verklaringen nodig om mee te kunnen doen. Als iemand de partij op deze manier wil steunen moet er direct contact met de PVV zijn. De potentiële ondertekenaars krijgen het benodigde papierwerk dan van de PVV. Daarmee dienen ze dan met een paspoort naar het gemeentehuis te gaan, waar ze aan de balie de feitelijke handtekening zetten. De PVV en de ondersteuners zijn dus bekend met elkaar.

Een overzicht van de extreemrechtse achtergronden van verschillende PVV’ers.

Dick Hartman (1960) uit Wateringen ondersteunt de PVV in Zuid-Holland. In 1982 stond hij twee keer kandidaat voor de neonazipartij Nederlandse Volks-Unie (NVU) voor de Tweede Kamer en de Haagse gemeenteraad, maar hij werd niet verkozen. Wanneer eind jaren negentig het internet opkomt, is Hartman betrokken bij verschillende websites rondom de SS en NSB. Hij gebruikt de schuilnaam “Seyffardt” waarmee hij verwijst naar de Nederlandse generaal Hendrik Seyffardt die in de Tweede Wereldoorlog met het nationaalsocialisme sympathiseerde en naar wie een SS-regiment vernoemd werd. Rond de eeuwwisseling werkte Hartman mee aan een website over Nederlandse vrijwilligers in de Waffen-SS. Dit project heette De Ordonnans en had ook een eigen tijdschrift. Na kritiek plaatst De Ordonnans een stelling dat ze geen neonazi’s of Holocaustontkenners zijn en niet aan politiek willen doen. Op de website staat een tijdschrift van oud-SS’ers uit Duitsland en er worden advertenties uitgewisseld met een uitgeverij en tijdschrift van Belgische oud-SS’ers. In 2001 schrijft Hartman dat hij al 15 jaar lang bijeenkomsten van voormalige Waffen-SS’ers bezoekt die zich in de Hilfsgemeinschaft auf Gegenseitigkeit der Soldaten der Ehemaligen Waffen-SS (HIAG) verenigd hebben. In 2007 staat er een herdenkingsartikel op Hartman’s website voor de Haagse SS’er Karel Weber, die kort daarvoor overleden is. Er staat een variatie op een SS-kreet bij: “Seine Ehre Hiess Treue”.

Ook Robin Ketelaars (1990) uit Zoetermeer ondersteunt de PVV in Zuid-Holland. Wanneer Geert Wilders zich in 2004 afsplitst van de VVD geeft Ketelaars op het nazistische internetforum Stormfront het advies om Wilders te steunen. Of anders het extreemrechtse partijtje Nieuw Rechts. Op Stormfront kunnen gebruikers hun standpunten ook duidelijk maken op een persoonlijke profielpagina. Ketelaars noemt zich daar “vol-is-vol” en is “blank met trots”. Hij plaatst een citaat uit Mein Kampf van Adolf Hitler waarin “rasvermening” afgewezen wordt. Ook zijn muzieksmaak in 2004 is veelzeggend. Hij houdt van de nazistische rockbands Landser, Skrewdriver en Brigade M. Verder schrijft hij dat hij in november 2004 een manifestatie van Nieuw Rechts in Amsterdam bezocht heeft en dat zijn moeder niet zo blij was dat hij bij Nova in beeld kwam. Na de moord op Theo van Gogh volgt er in het hele land een reeks aan geweldplegingen en aanslagen tegen islamitische doelen. Nadat er een zware bomaanslag is gepleegd op een islamitische basisschool in Eindhoven, klinken er lofkreten op het Stormfrontforum. Ketelaars schrijft: “Een lintje voor deze mensen! Eindelijk iemand die terugslaat. Natuurlijk, het zijn maar onschuldige kindertjes maar die kunnen wel uitgroeien tot radicale moslims”

Robin Ketelaars op het Stormfront forum

De Centrumdemocraten (CD)

Je leest tegenwoordig stellingen dat de CD van Hans Janmaat minder radicaal zou zijn geweest dan de PVV nu is. Als je alleen naar het propagandamateriaal van de partijen kijkt en de stellingen waarmee men naar buiten treedt lijkt dit te kloppen. De PVV gaat verder in haar stellingen dan de CD durfde te gaan. Toch zegt dit meer over het maatschappelijke speelveld dan over het totale karakter van de partijen. Want de CD was wel degelijk veel radicaler dan de PVV, alleen was men veel voorzichtiger dit te uiten. Vooral omdat de maatschappij dergelijke taal destijds niet accepteerde. Als je bijvoorbeeld weet dat partijleider Hans Janmaat regelmatig bij de nazistische weduwe Rost van Tonningen op bezoek ging, de CD een eigen schietclub had waar skinheads en geweldplegers leerden schieten en men banden onderhield met rechtsextremistische partijen in Frankrijk, België en Duitsland, dan is het wel duidelijk dat de CD een veel radicalere partij was dan de PVV nu is.

Een aantal prominente ex-CD’ers steunt de PVV nu met een handtekening. Adèle Gilles (1965) en haar man Wim Elsthout (1963) uit Haarlem hebben het nog lang volgehouden bij de CD. Samen met de Amsterdammer Ruud Enthoven (1949) zijn zij niet alleen tot in 1999 bij de oude CD betrokken, ze maken ook een doorstart met een nieuwe CD, die ze Conservatieve Democraten dopen. Ze doen in 2006 nog tevergeefs mee aan de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Ze tekenen nu alle drie voor de PVV, net als de zoon van Gilles en Elsthout, Willem Elsthout jr. (1989). Junior werd in 2009 nog uit Trots op Nederland geweerd vanwege zijn extreemrechtse ouders.

Wim Elsthout was in 1997 Tweede Kamerlid voor de CD naast Janmaat. Net als Ruud Enthoven was hij bovendien gemeenteraadslid in zijn woonplaats. Ze waren jarenlang prominente gezichten van de extreemrechtse politiek in de praktijk. Het is dus opmerkelijk dat ze formulieren van de PVV hebben gekregen om deze partij nu te steunen. Vooral de Noord-Hollandse lijsttrekker Hero Brinkman moet als voormalig Amsterdams politieman toch weten wie Ruud Enthoven is. Kennelijk ziet hij er geen probleem in zich met dergelijke types in te laten. Enthoven was in de jaren negentig gemeenteraadslid voor de CD in Amsterdam, maar bewoog zich ook in het gezichtsveld van de Amsterdamse politie, waar Brinkman toen al werkte. Enthoven werd veroordeeld voor wapenhandel nadat hij illegale vuurwapens leverde aan taxichauffeurs en in de horeca. Hij zegt in 1994 lid te zijn van schietvereniging Lisse in Amsterdam Noord, waar Wim Elsthout zich destijds ook regelmatig ophoudt. Deze schietclub werd volledig gedomineerd door CD’ers en figuren die rond deze partij hingen.

Lees verder bij de antifascistische waakhond KAFKA