Obama is net zo'n oplichter als zijn voorgangers

Gisteren sprak de Amerikaanse president Barack Obama zich uit over de toestand in Libië namens het Amerikaanse volk. Hij stelde o.a.:

"We strongly condemn the use of violence in Libya. The American people extend our deepest condolences to the families and loved ones of all who have been killed and injured. The suffering and bloodshed is outrageous, and it is unacceptable. So are threats and orders to shoot peacful protesters and further punish the people of Libya. These actions violate international norms and every standard of common decency. This violence must stop.

The United States also strongly supports the universal rights of the Libyan people. That includes the rights to peaceful assembly, free speech, and the ability of the Libyan people to determine their own destiny. These are human rights. They're not negotiable. They must be respected in every country, and they cannot be denied through violence or supression."

Gisteren stelde een Amerikaanse deskundige in een documentaire over Lee Atwater: "All presidents lie." We weten in ieder geval zeker dat Obama niet de man van Hope en Change is, maar gewoon net zo'n oplichter en leugenaar als zijn voorgangers. Want bovenstaande sympathiserende en veroordelende woorden hoorden we niet toen Israël in Gaza als een beest tekeer ging. Toen bestonden er geen mensenrechten. Toen was de "bloodshed" niet "outrageous". Toen was het "straffen van de bevolking" niet aan de orde. Toen bestonden er geen "international norms" en "standard of common decency". En nog steeds niet, wanneer het de misdaden van schurkenstaat Israël betreft.

De niet-joodse Obama introduceerde een jaarlijkse viering van Sederavond in het Witte Huis

In september 2009 klaagde Obama in een voordracht de Verenigde Naties aan dat het te weinig deed, en stelde o.a.: "...we continue to emphasize that America does not accept the legitimacy of continued Israeli settlements." Onlangs kwam er een resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties ter stemming om de joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever voor eens en voor altijd universeel illegaal te verklaren. Iedereen stemde voor, behalve de VS, die haar veto gaf.

Onze zelfbenoemde "kwaliteitskranten" vonden het niet de moeite waard om er een letter aan te besteden. Het ANP bood er een bericht van 5 zinnen voor aan, waarin zoals gewoonlijk elke context weer ontbrak. Slechts twee provinciale krantjes pikten het op. Daarbuiten bestond het niet. It never happened. It was of no importance.

Niet verwonderlijk was Obama's reactie op het Goldstone-rapport dezelfde als die van Israël.

"I distinctly remember feeling sick during the Gaza massacre in 2008-09. The images of mass destruction and the sure knowledge of human carnage plunged me into a melancholy shade of rage. I silently pleaded with the president-elect to say something, to spare a single life with a word. But true to form, president-elect Obama stayed mum. He was playing politics.

But it was worse than that; Nero played the fiddle while Rome burned, and Obama played golf while Gaza burned."

(Ahmed Moor, The Electronic Intifada, 9 June 2010)