Hoofdredacteuren op voetstukken

"Hoofdredacteuren zijn van hun sokkel gekomen. Sterker nog, ze zijn ‘redelijk gewone mensen’ geworden."



Bericht van onafhankelijk journalist Stan van Houcke:

Deze regel is hilarisch: In crisistijden blijkt ook de hoofdredacteur maar een mens. Op het dilemma ‘De Nederlandse kranten moeten geen enkele vorm van overheidssteun accepteren’, een actueel twistpunt, antwoordden maar liefst 29 van de 50 hoofdredacteuren met ‘nee’.

De kop boven het artikel luidt:
Hoofdredacteur van voetstuk gevallen

Ook leuk. De vraag is alleen: stond de hoofdredacteur op een 'voetstuk'? Bij wie en waarom? Daar wordt geen antwoord op gegeven. Waarom niet? 'In crisistijden blijkt ook de hoofdredacteur maar een mens.' Alleen in crisistijden? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?

Deze zin is ook een juweel: Op het dilemma ‘De Nederlandse kranten moeten geen enkele vorm van overheidssteun accepteren’, een actueel twistpunt, antwoordden maar liefst 29 van de 50 hoofdredacteuren met ‘nee’.

Dat is nogal logisch, want als een krant zijn hand op moeten houden bij de overheid dan betekent het dat de krant commercieel een flop is, en aangezien de commerciele massamedia alleen kunnen bestaan door de commercie is deze uitslag geenszins verwonderlijk. Of moeten die hoofdredacteuren op 'hun voetstuk' zichzelf een brevet van onvermogen geven? Toch doen 'maar liefst' 21 hoofdredacteuren dit. Die zijn veel interessanter dan die 'maar liefst 29' anderen. De Volkskrant redacteur heeft een belangrijke journalistieke regel niet begrepen. Man bijt hond, niet hond bijt man.