Joodse kolonist aangehouden voor moorden
JERUZALEM - De politie in Israël heeft een kolonist aangehouden die bekend heeft dat hij twee Palestijnen heeft vermoord. De 37-jarige man heeft ook gezegd dat hij bomaanslagen heeft gepleegd op onder anderen professor Zeev Sternhell, vanwege diens kritiek op het Israëlische nederzettingenbeleid op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Waarom hebben we hier opeens te maken met een moordenaar en niet met een terrorist? De NOS doet het idem dito. Hoe anders is de werkelijkheid wanneer het om Israël en/of joden gaat. De buitenlandse media hebben er geen probleem mee, die schrijven gewoon over “de Joodse terrorist” of “de Joodse extremist”. CNN en andere Amerikaanse corporate media schrijven ‘Joodse terrorist’ tusssen aanhalingstekens, dus die zijn er nog niet uit.
De ultrarechtse kranten in Israël, zeg maar de buren van dader Yaakov Teitel en andere extremisten, maken van de moordenaar een soort slachtoffer en bijna een volksheld, maar dat is niet verassend. Israël kent immers een traditie om joodse terroristen te vereren, met herdenkingen, monumenten en in speciale musea. De Jerusalem Post komt met een zielig verhaal over de getraumatiseerde familieleden van de moordenaar. U moet bedenken dat wanneer hij een Palestijn was geweest dan stond hun huis er niet meer, laat staan dat ze een stem en een meelijwekkend verhaal zouden krijgen in de JPost.
Nergens lees ik in onze Nederlandse commerciële massamedia over dat de nederzettingen met hun ultrarechtse bewoners (zwaarbewapend, met eigen milities) een goede broedplaats zijn voor joodse terroristen. En niemand die zich afvraagt waarom de terrorist pas na 13 jaar wordt opgepakt.
Maar wel in Israel zelf: Would Israel arrest a Jewish terrorist with only Arab victims?.
Het antwoord in het artikel is: redelijkerwijs niet. Die openheid is er in Israel omdat iedereen heel goed weet dat zij in een racistische staat wonen. Mensen die dat over Israel in Nederland durven te beweren worden meestal weggezet als gekken, ‘extreemlinksen’, ‘antisemieten’, ‘palestijnenknuffelaars’, etcetera.
“Experience - and statistics - show that Israeli law enforcement is remarkably lax when it comes to tackling violence against Palestinians. Twelve years ago, Teitel confessed to killing two Arabs and then took a break from such activity. Sure, he was detained for questioning after the murder of shepherd Issa Mahamra, but he was released due to insufficient evidence. As with many other cases of murder and violence committed against Palestinians, the story of the shepherd from Yatta and the taxi driver from East Jerusalem disappeared into oblivion - until Teitel returned and attempted to harm Jews, bringing the wrath of public opinion, the Shin Bet security service and the Israel Police down on his head.”
De man was verdacht, maar kreeg toch een wapenvergunning. Het waren ook maar Palestijnen. Niet verrassend is ook dat de man nu al geestelijk ontoerekeningsvatbaar is verklaard, volgens een politiewoordvoerder. Maar hoe gecalculeerd de opgepakte terrorist te werk ging wordt nergens vermeld. Ik heb het hier over de bomaanslag op de messiaans-joodse familie in de nederzetting Ariel. In de kranten lezen we dat een 15-jarige jongen ernstig werd verwond, maar meer niet. Uit nieuwsberichten in de Israëlische pers in 2008 blijkt dat de terrorist gebruik heeft gemaakt van poerim, een joods feest waarbij men elkaar lekkernijen schenkt. De terrorist had een pijpbom in een snoepmandje verstopt, en het gebruik is dat kinderen zo’n pakje openmaken en niet de ouders.
Time: Israel’s Messianic Jews Under Attack
But somebody disliked Ortiz and his beliefs enough to try to kill him and his family. By chance, Ortiz and his wife Leah were gone on March 20th when an unknown person dropped off a bomb disguised as a holiday gift package loaded with candy and chocolates. When Ortiz’s 15 year-old son Ami plucked off a chocolate, it detonated a bomb powerful enough to blow out all the apartment’s windows apartment and to be heard a mile away. The bomb was packed with nails, screws and needles. Doctors found over 100 pieces of metal embedded in the boy’s body by the blast, which sheared off the skin and muscle on his legs and chest. The teenager survived, but still faces six more operations of skin grafts and the removal of shrapnel from his eyes. Whoever did it, says Ortiz, knew “that we adults wouldn’t open up the Purim package — it would be the kids.”
No comments:
Post a Comment