Debilometer Leefbaar Rotterdam slaat op tilt

Ik kreeg vanmiddag een heel vies krantje in bus, met erin gewikkeld folders van de Wibra en de Zeeman. 'Leefbaar Nieuws' heet het, maar wanneer je het krantje doorbladert, blijkt er niets nieuws aan, laat staan dat er iets in wordt geschreven waar een mentaal gezond denkend mens mee zou kunnen leven.
Het gaat dan ook om een dingetje van Leefbaar Rotterdam, de partij die mijn stad in een paar jaar volkomen verziekt heeft door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten en bijna alles dat naar kunst ruikt om zeep te helpen.



"Waarom wordt het Philharmonisch wel gesubsidieerd
en bijvoorbeeld Frans Bauer niet?"

Van deze vraag sprong de debilometer echt op tilt, ik maak er dan ook geen woorden aan vuil. Leefbaar Rotterdam heeft een groot probleem met kunst en cultuur. Zo stellen ze voor dat een kaartje voor het museum 30 euro duurder moet worden, en een kaartje voor de Rotterdamse Schouwburg 65 euro duurder. Want dan hoeven die instellingen geen subsidie meer te krijgen. En is het een goede zaak dat armlastige mensen deze tempels van (slinkse) Sodom en Gomorra niet meer bezoeken.
Ook het prachtige maatschappijkritische beeld van McCarthy, a.k.a. 'Kabouter Buttplug', wordt weer uit het mortuarium gereden om de Rotterdammer kenbaar te maken dat Leefbaar dit een lelijk beeld vind en dat het daarom niet op het Schouwburgplein mag staan. De prestatie hier is dat ze het voor elkaar hebben gekregen dat het beeld wordt weggemoffeld in de tuin van het museum, zoals het goede Entartete Kunst betaamt.

"Als ik het woord cultuur hoor, trek ik mijn pistool."

Inderdaad, Göring vond ook dat je 'de dingen moet durven benoemen', maar Victor Reijkersz, de vroegkalende en bleke Leefbaar-Jugend, weet het gelukkig wat politiek correcter te verwoorden. Hij vindt namelijk dat 'ghetto rap' bestreden moet worden, omdat 1. hij het niks vind en 2. dat het jongeren aanzet tot asociaal en crimineel gedrag. Dat illustreert hij met het vermelden van ene schietpartij bij ene uitgaansgelegenheid die hij ook niks vind. Dat hij niet weet waar hij het over heeft wordt duidelijk wanneer hij het een "muzikale subcultuur" noemt. En is hij trots op het feit dat een schimmig Engelse universiteitje heeft 'bewezen' dat liefhebbers van musicals het minst crimineel zijn. Ziehier het bewijs! Daar zal hij heel lang voor hebben moeten zoeken - allicht, van mijn belastingcenten.

Om de zaak even in het juiste perspectief te zetten zal ik de werkelijke bevindingen citeren:
"56.9% of dance music fans and 53.1% of hip hop fans admitted to having committed a criminal act (compared, for example, to just 17.9% of fans of musicals). Hip hop and dance music fans were more likely to have tried a range of illegal drugs. However, about a quarter of the classical music and opera fans admitted to having tried cannabis, and 12.3% of opera fans had tried magic mushrooms."
Maar over dance- en operaliefhebbers rept Victor niet. Zal hij wel fan van zijn dan. En het is blanke muziek natuurlijk.

Verder weer het eeuwige zure gemekker over de dingen durven benoemen, keihard aanpakken, de eigen broek ophouden, de verkleuring van onze stad, geen sinterklaas meer spelen, over de blanke burger die zucht onder het juk der allochtonen, over hoe het stadsbestuur niet deugt, de burgemeester die niet deugt, over hoe andere partijen niet deugen, over hoe bepaalde bevolkingsgroepen niet deugen, en over de naderende zondvloed. Praatjes die we hebben leren kennen in de jaren dertig, en waar we nog nooit iets mee opgeschoten zijn.

En hebben we het toevallig over die zwarte periode in de geschiedenis der mensheid, neem dan de foeilelijke (maar alleen van binnen hoor...) biatsj Marianne van den Anker, die zich in het bruine krantje beklaagt dat er niets meer gedaan wordt aan "het vertrouwen tussen bevolkingsgroepen." WHOAHAHA! Dit was dezelfde biatsj die in de gemeenteraad voorstelde dat o.a. Antilliaanse tienermeisjes gedwongen geaborteerd moesten worden. Toen onze held Winston Churchill, groot bewonderaar van Stalin en Mussolini, dit idee in 1910 opperde (teneinde het "Britse ras" te redden van de zich voortplantende inferieuren) werd hij ook weggehoond gelukkig. Nee mevrouw Van den Mengele Anker, die plotselinge behoefte aan vertrouwen tussen bevolkingsgroepen, daar trapt een echte Rotterdammer heus niet in. Ech nie.