Palestina Solidariteit vwz (België) stipt nog maar eens aan welke rommel onze journalisten van hun zelfbenoemde "kwaliteitskranten" verspreiden over het zogeheten "vredesproces". De opvolger van Alex Burghoorn, Rolf Bos, meende vorige week o.a. dat Abbas "zal moeten slikken dat grote nederzettingen, zoals Maaleh Adumin, Gutz Ezion en delen van Jeruzalem in Joodse handen zullen blijven." Het kan blijkbaar nog veel erger als de kletskoek van Burghoorn. Ik kom hier later op terug.6 september 2010 (OPINIE) - Wie de laatste tijd het buitenlands nieuws een beetje gevolgd heeft, weet, dat er opnieuw "vredesbesprekingen" worden aangevat tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit. Een eis waarvan Israël daarbij aangekondigd heeft, niet te zullen afwijken, is wel de erkenning van Israël als "joodse staat" door de Palestijnen. Reeds in het lager onderwijs werd ons geleerd, dat Israël de joodse staat is. Welk probleem hebben de Palestijnen dan ermee om dat te erkennen?
Er weze vooreerst al opgemerkt, dat "Israël" niet zo'n duidelijk begrip is als algemeen wordt aangenomen. Spreken we over het gebied dat door het VN-verdeelplan van 1947 (resolutie 181) werd toegewezen aan de op te richten "joodse staat"? Of spreken we ook over het land dat in de daarop volgende oorlog door de zelf uitgeroepen staat "Israël" werd veroverd op het gebied dat was toegewezen aan de eveneens op te richten "Arabische staat" en dat tegenwoordig algemeen bedoeld wordt met "Israël", begrensd door de toenmalige bestandslijn, de"groene lijn'? Of moeten alle sedert de oorlog van 1967 door Israël gecreëerde feiten op de grond ook nog "geregulariseerd" worden? De kolonies die tegen het internationaal recht in werden en worden opgericht buiten de groene lijn, onder het motto "laat ons grijpen al wat we kunnen grijpen vóór het tot en definitieve regeling komt", de alleen voor joden toegankelijke by-pass wegen in dat gebied, de bronnen die de joden er zich toegeëigend hebben, het bijkomend de facto veroverd gebied doordat de "veiligheidsmuur" rond kolonies en bronnen gebouwd wordt, soms ver van de groene lijn, de annexatie van Oost-Jeruzalem en een stuk Libanon, .... welk Israël moet erkend worden?
En wat bedoelt Israël met "joodse staat"? Bedoelt het die staat waar de oorspronkelijke niet-joodse bewoners geen bouwvergunning kunnen krijgen omdat het land, volgens de regels die worden gevolgd door de fondsen die het land beheren, enkel voor de joden bestemd is? Bedoelt het die staat waar alle joden van de wereld zich mogen vestigen maar die de gevluchte oorspronkelijke bewoners de - eveneens door VN-resoluties geëiste - mogelijkheid tot terugkeer blijft ontzeggen? Want ook dat laatste is iets waarvan de Israëlische leiders op voorhand gezegd hebben, niet te zullen afwijken. Moeten de Palestijnen een staat erkennen waar enkel en alleen joden rechten hebben?
En wat bedoelt Israël eigenlijk met dat "bevriezen" van de uitbreiding van de - naar internationaal recht illegale - kolonies, waaraan binnenkort een einde wordt gesteld? Die bevriezing was enkel op papier, de realiteit liet dagelijks intensieve uitbreiding van de kolonies zien. Die "bevriezing" gold ook niet voor de meeste kolonie-gebieden rond Jeruzalem, aan gang zijnde constructies in andere gebieden, infrastructuur, scholen, bouw van synagogen, enz.. Met andere woorden: er wàs helemaal geen bevriezing!
Als er al sedert 1991 "vredesonderhandelingen" zijn en de situatie voor de Palestijnen ondertussen alleen maar erop achteruit gaat, moeten we dan geen andere term gebruiken? Moeten we dan niet veeleer spreken over het rekken van de mogelijkheid tot verder inpalmen van het land? Als je de voor Israël uitgesloten issues weglaat, waarover zullen die "vredesonderhandelingen" dan concreet nog gaan, behalve over het optreden van de Palestijnse Autoriteit tegen aanslagen op de illegale joodse kolonies? Of moeten deze “vredesonderhandelingen” uitmonden in een “overeenkomst”, ondertekend door Abbas - die lééft bij de gratie van de miljoenen steun van de USA en EU- die zou kunnen “toegeven” dat Israël de vele VN resoluties niet meer moet toepassen en een rechtvaardige oplossing niet meer hoeft?
En is de Israëlische regering bereid tot een vredesregeling ? Volgens Lieberman, de minister van buitenlandse zaken, komt er de eerste vijf jaar zeker geen vrede. Netanyahu, de eerste minister zegt het niet hardop, maar verklaarde wel achter gesloten deuren hoe hij de Oslo akkoorden moedwillig deed mislukken (De Standaard 19/7/2010). Door zijn houding, o.a. in verband met de kolonies, bewijst de Israëlische regering dat ze hoegenaamd niet geïnteresseerd is in vrede.
Voor Palestina Solidariteit vzw is het duidelijk: de staat Israël moet
• zich volledig terugtrekken uit de in 1967 Bezette Gebieden met inbegrip van Oost-Jeruzalem (VN-Veiligheidsraad resolutie 242 en 338);
• de eenzijdige en onwettige annexatie van Oost-Jeruzalem en uitbreiding van Jeruzalem ongedaan maken (VN resolutie 478) en de rechten van de Palestijnen op Oost-Jeruzalem erkennen;
• de nederzettingenexpansie onmiddellijk staken en de joodse kolonies in de Bezette Gebieden en Oost-Jeruzalem ontruimen (VN resoluties 446 en 452);
• de staatsterreur tegen het Palestijnse volk en zijn leiders stopzetten en alle politieke gevangenen vrijlaten;
• de bouw van de Muur in de Palestijnse gebieden staken, de reeds gebouwde delen afbreken en de getroffen Palestijnse burgers compensatie betalen voor de schade (advies van het Internationaal Gerechtshof en VN-resolutie A/ES-10/L.18);
• het individuele en onvervreemdbare recht van alle Palestijnse vluchtelingen om naar hun oorspronkelijke woongebied terug te keren en gecompenseerd te worden voor de geleden schade (VN resolutie 194 erkennen en uitvoeren);
• een einde maken aan de discriminatiepolitiek tegenover Palestijnen en alle andere minderheidsgroepen binnen de bestandslijn van 1949. Dit betekent dat Israël een moderne democratische rechtstaat van al haar inwoners moet worden.
• de blokkade van de Gazastrook en de boycot van de Palestijnse economie opheffen.
Dat de kolonisten en joodse extremisten, inclusief de Israëlische regering, dergelijke regeling niet zomaar zullen aanvaarden is voorspelbaar, dat hiervoor grote internationale druk nodig zal zijn, is een zekerheid.
(MO Mondiaal nieuws)
No comments:
Post a Comment