NRC over 'de Arabieren in Israël'

Gisteren las ik bij de onafhankelijke journalist Stan van Houke, die deze zionistische propaganda al meerdere malen heeft aangekaart:

Welnu, gisteravond kreeg Ankie Rechess als correspondente van NOVA ongeveer zes minuten de tijd om haar pro-Israel verhaal af te steken in de uitzending van NOVA, en opnieuw deed ze geen enkele serieuze poging om onafhankelijk te lijken, laat staan te zijn. Gezien haar trauma kan dat ook niet, het is onmenselijk om dat van haar te eisen. Zelfs haar taalgebruik is dat van de zionistische havikken, met begrippen als 'Israelische Arabieren,' het jargon van zionisten als Rechess die weigeren te aanvaarden dat deze 'Arabieren' Palestijnse Israelis zijn, van wie de families daar al eeuwen zo niet millennialang leven. Het zionistische beeld moet blijven bestaan dat hier sprake is van een land zonder volk voor een volk zonder land. Arabieren kunnen volgens deze leugen overal leven, behalve dan in 'het beloofde land'.

Gisteren schreef Hans Klis in de NRC over de "Arabieren in Israël":

ARABIEREN SCEPTISCH OVER BURGERDIENST
De 1,6 miljoen Arabieren in Israël staan sceptisch tegenover een verplichte burgerdienst. Hoewel zij op papier dezelfde rechten genieten als andere Israëliërs voelen velen zich gediscrimineerd en behandeld als tweederangsburgers, daarom voelt deze groep er weinig voor om in dienst te gaan.

De "kwaliteitskrant" ontkent blijkbaar het feit dat er in Israël al zo'n 30 wetten letterlijk op papier staan die Joden bevoordelen t.o.v. andere bevolkingsgroepen. De segregatie in Israël is institutioneel. Maar nee, de rapportage van bijvoorbeeld Amnesty International en Human Rights Watch ten spijt, we moeten het volgens de "kwaliteitskrant" zo zien: het gaat om een 'gevoel' dat "de Arabieren in Israël" hebben. Deze "Arabieren" "voelen" zich gediscrimineerd en "voelen" zich behandeld als tweederangsburgers. Of dat ook de werkelijkheid is, waar journalisten verslag van horen te doen, daar mag de lezer naar raden.

Ook beweert die krant dat de "Arabieren" er weinig voor voelen om in dienst te gaan, omdat ze zich gediscrimineerd zouden voelen. Niet omdat ze in hun diensttijd niet-Israëlische Palestijnen zo veel mogelijk het leven zuur moeten maken. Je zou bijna gaan denken dat Israël geen militaire bezettingsmacht is die de Palestijnen vervolgt en 24 uur per dag hun rechten schendt. Wat natuurlijk ook de bedoeling is van zionistische propaganda.

→ Israeli Palestinians: The Unwanted Who Stayed (Jonathan Cook)

→ Palestinians in Israel: Segregation, Discrimination, and Democracy (Ben White)

→ The Forgotten Palestinians: A History of the Palestinians in Israel (Ilan Pappé)

TRANSLATE