20 March 2012

Het probleem van Michael van der Galiën

Als de NOS een sales manager is voor een grote multinational, dan verkoopt De Dagelijkse Standaard ansichtkaarten voor de blinden aan de deur, met een vervalste colportagevergunning. Zo zie ik dat. Omdat DDS een absolute amateur is in het voeren van ideologische propaganda. Goed propaganda voeren doe je namelijk door je ideologie zo positief en heilzaam mogelijk af te schilderen, en niet, zoals DDS het doet, door alleen maar je tegenstanders en critici zwart te maken. Geen recept voor succes.

De eerste vereiste van propaganda is dat het niet als zodanig wordt ervaren, want dan verliest het zijn werking. DDS slaagt daar niet in. Als voorbeeld geef ik hier de behandeling van het recente bloedbad in Kandahar, waarbij 16 burgers, waaronder drie vrouwen en negen kinderen door Amerikaanse militairen in hun bed zijn doodgeschoten en daarna in brand gestoken. Een oorlogsmisdaad.

En dus zit De Dagelijkse Standaard met een probleem: hoe kunnen we dit goedpraten zonder dat we ons in de kaart laten kijken. Vooropgesteld, DDS is het extremistische islam-, Arabieren- en linkshatende weblog van de tot het christendom bekeerde activist Joshua Livestro, bijgestaan door zogeheten columnisten die min of meer dezelfde agenda aanhangen. Welnu, wanneer er ergens moslims worden gemarteld of vermoord - of dat militairen/militanten of onschuldige burgers betreft doet er in wezen niet toe - moet dit feit op het Livestro-log positief worden gebracht, het liefst als bevestiging dat moslims niet deugen, en daarom het onheil over zichzelf hebben uitgestort. En dat de slachtoffers eigenlijk hun verdiende loon hebben gekregen.


"Het klinkt misschien vies, maar ik doe dit uit idealisme." --Michael van de Galiën, Vrij Nederland, 2010

Het was dus erg voorspelbaar dat er op het bloedbad in Afghanistan wordt gereageerd zonder de misdaad zelf te benoemen. Michael van der Galiën, de tweede man van De Dagelijkse Standaard, net als Livestro een bekeerling (tot het soefisme), en bewonderaar van Sarah Palin, zet de aanval in op president Karzai (moslim) en zijn nog grotere vijand president Obama ('links'). Twee vijanden in één klap.

"Obama doet er nu goed aan Karzai te vertellen dat hij het allemaal leuk en aardig vindt, maar dat deze oorlog ontstaan is nadat Al Qaeda en de Taliban het World Trade Center naar beneden hadden gehaald én het Pentagon zwaar hadden beschadigd. Vrijheid en democratie voor Afghanen, en de nationale soevereiniteit, zijn heel leuke en aardige begrippen, maar in de kern gaat het hier om zelfverdediging. Het doel was - en is - om een internationale dreiging te verwijderen; hoe lang dat ook duurt en hoeveel het ook kost."

Wanneer je schaamteloos beweert dat de 9/11 aanslagen zijn gepleegd door de Taliban, dan heb je jezelf in één klap gediskwalificeerd. Domme actie. Zeker voor iemand die zich presenteert als kenner van "US Culture, US Foreign Policy, Turkey Domestic Issues, Middle East, International Affairs, US Domestic Issues, Middle Eastern culture, Islam, Arabic (language), Middle East history, US history, Western literature, transatlantic relationship(s), West-ME rel., Dutch politics, Philosophy, Libertarianism". Maar vooral Amerika-kenner, na zijn studie American Studies (Amerikaanse cultuur) in Groningen, en pas vorig jaar voor het eerst voet aan land zette in Noord-Amerika.
Niet verassend lezen we van hem nooit iets over het ontstaan van de Taliban, en welke van onze bondgenoten hen aan de macht hebben geholpen. Ronald Reagan, die Van der Galiën hoogstwaarschijnlijk ook zal bewonderen, zei over de Taliban in 1985: "These gentlemen are the moral equivalent of America's founding fathers" en kocht hij hen om om tegen de Russen te vechten.

In een volgend weblog schrijft Van der Galiën dat het eigenlijk niet anders kan zijn dat "er iets gebeurd moet zijn" met de Amerikaan. Er moet iets geknapt zijn, herhaalt hij bijna wanhopig, terwijl hij de dader heiliger dan de paus afschildert. En alsof hij hem persoonlijk goed kent. Uiteindelijk ontaardt Van der Galiën in dom hullie-geroep, dat zo typerend is voor mensen die de misdaden van 'eigen volk' door de vingers zien of goedpraten:

"Obama moet die Afghanen maar laten gillen. Laat ze daar eerst maar eens iets doen aan al die (zelfmoord-) terroristen die, wanneer ze maar kunnen, Amerikaanse militairen én onschuldige burgers afmaken."

En alweer veroordeelt hij de daad niet - maar wel "die Afghanen". Hij zegt hier in wezen dat zolang de Taliban in Afghanistan is, de Amerikanen zo veel onschuldige burgers mogen vermoorden als ze willen. Zo veel oorlogsmisdaden mogen plegen als ze willen. "Obama moet die Afghanen maar laten gillen." Onschuldige burgers, vrouwen en kinderen, die neergemaaid worden.

Journalist Stan van Houcke schreef over bekeerlingen met betrekking tot Afshin Ellian, een bekeerde Stalinist:

"De bekeerlingen zijn altijd het meest fanatiek, die moeten zichzelf telkens weer bewijzen tegenover zichzelf en de buitenwereld dat ze echt zijn wie ze zijn, net als de nieuwe rijken door veel opsmuk moeten bewijzen dat ze rijk zijn en de oude rijken niet. Vandaar dat Eillian zo'n geweldig kabaal maakt. Hij overschreeuwt zich permanent, en dat mag in een democratie. Wat niet mag is de gastheer telkens schofferen. Dat moet Ellian nog leren, maar dat is een milieukwestie."

Afgezien van het typerende fanatisme hebben de bekeerlingen Livestro, Van der Galiën en Ellian ook nog met elkaar gemeen dat zij het hoogste woord voeren over wat en wie er in ons land allemaal niet deugt. Ellian, een allochtoon door Nederland naar zeggen uit Afghanistan 'gered', en Livestro en Van der Galiën die niet eens in Nederland wonen, maar respectievelijk in Nottingham en Izmir.


Afghan Screams Aren’t Heard

Voices | By Kathy Kelly and Hakim | April 2012 | NEDERLANDS

Last weekend, in Kabul, Afghan Peace Volunteer friends huddled in the back room of their simple home. With a digital camera, glimpses and sounds of their experiences were captured, as warfare erupted three blocks away.

The fighting has subdued, but the video gives us a glimpse into chronic anxieties among civilians throughout Afghanistan. Later, we learned more: Ghulam awakens suddenly, well after midnight, and begins to pace through a room of sleeping people, screaming. Ali suddenly tears up, after an evening meal, and leaves the room to sit outside. Staring at the sky and the moon, he finds solace. Yet another puzzles over what brings people to the point of loaning themselves to possibly kill or be killed, over issues so easily manipulated by politicians. Read on

No comments:

Post a Comment