False flag operaties in Egypte (1)

Op 1 januari dit jaar werd een bomaanslag gepleegd op een kerk in Alexandrië. Onlangs mobiliseerde Israël verontwaardiging vanwege het op handen zijnde varen van een Iraans fregat en een bevoorradingsschip door het Suez-kanaal naar Syrië. Tijdens en na de opstand van het Egyptische volk tegen het regime van Mubarak werd o.a. door Israël angstpropaganda gevoerd tegen de Egyptische Moslim Broederschap. Wat hebben de aanslag op de kerk in Alexandrië, het Suez-kanaal en de Moslim Broederschap met elkaar gemeen?

De Lavon Affaire verwijst naar een geheime Israëlische terreuroperatie, die in Egypte in de zomer van 1954 werd uitgevoerd onder de codenaam Operatie Susannah. Als onderdeel van deze false flagn operatie werd vanaf 1951 een netwerk van jonge zionistische joden in Egypte door de Israëlische militaire inlichtingendienst gerecruteerd om bomaanslagen te plegen op Egyptische, Amerikaanse en Britse doelen. De schuld van aanslagen moest komen te liggen bij "terroristen" van de nationalistische Moslim Broederschap en de Egyptische communisten. De operatie had twee doelen: 1. het creëren van frictie tussen de VS en de regering van de Egyptische president Nasser; en 2. het creëren van een klimaat van geweld en instabiliteit, opdat de Britse regering zou besluiten haar troepen in en rond het Suez-kanaal gelegerd te houden, als buffer tussen de Israëli's en de Egyptenaren. Ook zou de VS een vijandige houding moeten adopteren ten opzichte van Egyptische nationalisten.

The first bomb went off, on 2 July, in the Alexandria post office. On 11 July, the Anglo-Egyptian Suez negotiations, which had been blocked for nine months, got under way again. The next day the Israeli embassy in London was assured that, up on the British evacuation from Suez, stock-piled arms would not be handed over to the Egyptians. But the Defence Ministry activists were unconvinced. On 14 July their agents, in clandestine radio contact with Tel Aviv, fire-bombed US Information Service libraries in Cairo and Alexandria. That same day, a phosphorous bomb exploded prematurely in the pocket of one Philip Natanson, nearly burning him alive, as he was about to enter the British-owned Rio cinema in Alexandria. His arrest and subsequent confession led to the break-up of the whole ring-but not before the completion of another cycle of clandestine action and diplomatic failure. On 15 July President Eisenhower assured the Egyptians that 'simultaneously' with the signing of a Suez agreement the United States would enter into 'firm commitments' for economic aid to strengthen their armed forces.55 On 23 July --anniversary of the 1952 revolution-- the Israeli agents still at large had a final fling; they started fires in two Cairo cinemas, in the central post office and the railway station. (uit: The Gun and the Olive Branch, David Hirst, 1977, 1984, Futura Publications)

De actie mislukte omdat de bommen niet of slechts gedeeltelijk ontploften, en weinig schade toebrachten. De joodse terreurcel werd door de Egyptische politie opgerold en berecht: twee werden opgehangen (Moshe Marzouk en Shmuel Azar), twee ontsnapten, en de rest diende hun gevangenisstraf uit en emigreerden daarna naar Israël.

Toen de aanslagen ontmaskerd werden als zijnde een Israëlische operatie moest de Israëlische minister van Defensie Pinhas Lavon aftreden, scheurde de Arbeiderspartij, hetgeen uiteindelijk leidde tot het aftreden van 77-jarige Ben Goerion in 1963. In 2005 werden de drie nog levende joodse agenten officieel door de Israëlische president Moshe Katzav gelauwerd voor hun aanslagen.

Bronnen o.a.:
The Gun and the Olive Branch, David Hirst, 1977, 1984, Futura Publications
The Lavon Affair
Wikipedia

De bomaanslagen op joodse (sic) doelen in Irak in 1950 en 1951 worden ook wel gezien als inspiratiebron voor Operatie Susannah. Israël voerde daar een grootschalige campagne om joden te overreden om naar Israël en de Palestijnse gebieden te emigreren. De Israëlische zionistische historicus Benny Morris weet hierover te melden dat hij persoonlijk een rapport in de archieven had ontdekt van "een geheime Israëlische commissie" waarin werd geconcludeerd dat het níet het werk was geweest van zionistische terroristen (olv de Mossad). Morris meent dat de daders "Iraakse communisten" waren: "That's the most likely explanation." Geen verassende stellingname voor een slager die zijn eigen vlees keurt. De destijds naar Israël geëmigreerde Irakezen denken ook dat de aanslagen het werk was van de Mossad.

Bronnen:
Wikipedia
1952: Yosef Basri and Shalom Salah, Jewish bombers?
Hitching a ride on the magic carpet

Binnenkort deel 2.